11 oznak przewlekłego stanu zapalnego, których kompletnie się nie spodziewasz

1. Otyłość, uporczywa nadwaga, cellulit, rozstępy skóry, skóra naczynkowa

Otyłość, uporczywa nadwaga to niezawodne sygnały, że w organizmie toczy się przewlekły stan zapalny, który blokuje metabolizm. Ciągłe uczucie głodu, uczucie uzależnienia od jedzenia zwłaszcza produktów mięsnych, ale także słodkich świadczą o zaburzeniach w przekazywaniu sygnałów biochemicznych pomiędzy komórkami a mózgiem. Te zaburzenia są spowodowane przez toczący się stan zapalny.

Trudne do likwidacji depozyty tkanki tłuszczowej, które odkładają się na brzuchu (otyłość brzuszna), czy na udach. Zburzenia metabolizmu lipidów powodują także groźne dla życia otłuszczenie narządów wewnętrznych, czy objawy stłuszczenia wątroby. To także ewidentne sygnały, że w organizmie toczy się przewlekły stan zapalny, nawet jeżeli nie mamy podwyższonej temperatury.

Naukowcy przebadali tysiące ludzi z uporczywą nadwagą i otyłością i w 100% przypadków stwierdzono podwyższone markery stanu zapalnego.

Także zmiany skórne takie jak cellulit, rozstępy skóry, czy pękające naczynka (tak zwana skóra naczynkowa) to wskaźniki stanu zapalnego tkanki łącznej, w tym głównie najcieńszych naczyń krwionośnych – naczyń włosowatych.

2. Insulinooporność

Insulina to bardzo ważny hormon o działaniu ogólnoustrojowym, odgrywający zasadniczą rolę w metabolizmie węglowodanów, ale także białek i tłuszczów. Działanie insuliny podlega kontroli licznych mechanizmów, głównie hormonalnych, które odpowiadają za utrzymanie homeostazy – równowagi. Zaburzenie poziomu insuliny powoduje rozwój cukrzycy.

Długo utrzymujący się, przewlekły, choć łagodny stan zapalny może wpływać na upośledzenie działania insuliny, co nazywamy insulinoopornością.

Oznacza to, nie tylko zaburzenia związane z insuliną wytwarzaną przez trzustkę. Także podawanie insuliny w formie iniekcji staje się z czasem coraz mniej efektywne.

Insulinooporność może prowadzić do utrzymywania się wysokiego poziomu cukru we krwi, a to w konsekwencji prowadzi do pełnoobjawowej cukrzycy. Co 6 minut  ktoś umiera z powodu powikłań cukrzycowych. Nieleczona cukrzyca prowadzi do uszkodzenia układu nerwowego i naczyń krwionośnych. Zwróć więc uwagę na pierwsze symptomy – nadmierne pragnienie, przewlekłe zmęczenie i częstomocz oraz pamiętaj o profilaktycznych badaniach glukozy na czczo.

3. Biegunka i problemy z trawieniem

Na tle przewlekłego i z początku łagodnego stanu zapalnego rozwija się nieswoiste zapalenie jelit. Choroba przyjmuje różne objawy i najczęściej objawia się w postaci: wrzodziejącego zapalenie jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna. W obu przypadkach układ odpornościowy  atakuje okrężnicę i jelito cienkie.

W chorobie Leśniowskiego i Crohna typowe są bóle brzucha i stany gorączkowe, natomiast we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego najczęstszym objawem są biegunki. Inne objawy to nudności, bóle stawów, gorączka i wysypki skórne.

Coraz więcej doniesień sugeruje, że przewlekły stan zapalny w przewodzie pokarmowym, może wywoływać tak zwany zespół nieszczelnego jelita (Liky Gut Syndrome). Staje się to początkiem całej kaskady łagodnych stanów zapalnych na tle pokarmowym. Jest to związane z krążeniem kompleksów immunologicznych w krwiobiegu.

Bardzo częste symptomy to wzdęcia, zaparcia, bóle brzucha, bóle głowy, zmiany skórne.

4. Ból w dolnej części pleców

Jest to główny objaw choroby zwanej zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa (inaczej ZZSK lub choroba Bechterewa). To przewlekła choroba zapalna atakująca kręgosłup. Objawia się nasilonym bólem i sztywnością w dolnej części pleców. Ból krzyża promieniuje do pośladków, jest tępy, trudny do umiejscowienia i narasta stopniowo w ciągu tygodni lub miesięcy.

Konsekwencją tej choroby może być nawet utrata zdolności poruszania się.

Tan symptom często jest lekceważony przez wiele lat, zanim zaczniemy traktować go poważnie. Wtedy już zmiany degeneracyjne struktur stawów kręgosłupa mogą być już tak duże, że leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów. W takiej sytuacji pozostaje jedynie blokowanie sygnałów bólowych.

Na każdym etapie choroby, bez względu na to, czy zaczęto podawać steroidowe oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, czy nawet opioidy, możemy wdrożyć metody wspomagające samoleczenie organizmu.

Zmiana sposobu odżywiania może zatrzymać lub w najgorszym razie spowolnić proces degeneracji.

5. Przewlekłe zmęczenie

Ciągłe uczucie zmęczenia pomimo odpowiedniej ilości snu i odpoczynku, to kolejna wskazówka, że ​​organizm walczy z przewlekłym stanem zapalnym. Jest to jeden z charakterystycznych objawów przewlekłego stanu zapalnego. Jest to też częsty objaw przewlekle rozwijających się groźnych chorób zapalnych, takich jak fibromialgia, stwardnienie rozsiane, toczeń i reumatoidalne zapalenie stawów. Te choroby podstępnie, bo z początku bezobjawowo niszczą nasze tkanki.

Przypomnij sobie ostatni epizod przeziębienia lub grypy. Odczuwasz wówczas zmęczenie, ponieważ organizm mobilizuje całą swoją energię do walki z infekcją. Komórki zapalne są wówczas niezbędne do unieszkodliwienia wirusów i bakterii. Taką samą pracę musi wykonać organizm jeśli utrzymuje się przewlekły stan zapalny, który nie jest spowodowany zakażeniem. Twój układ odpornościowy pozostaje aktywny i nieustannie pracuje, aby regulować reakcję zapalną i zregenerować zużyte komórki odpornościowe.

Zwiększone zapotrzebowanie na energię wyczerpuje zasoby tlenu, witamin i składników mineralnych, co objawia się  przewlekłym zmęczeniem.

Takie symptomy jeszcze kilkanaście lat temu były charakterystyczne dla osób po 50 roku życia. Dzisiaj pojawiają się już u osób w wieku 30 lat. Dlatego nie należy lekceważyć przewlekłego zmęczenia, licząc na to, że przecież to minie. Kiedy pojawi się ból, będzie to oznaczało, że doszło już do uszkodzenia tkanek.

6. Wysypki skórne

Zmiany skórne, charakterystyczne dla atopowego zapalenia skóry (AZS) lub łuszczycy objawiają się zaczerwienieniem, szorstkością, grudkami, łuszczeniem się skóry. Choroby skóry nie są wyizolowanym zespołem objawów, ale wyrazem zaburzonej homeostazy całego ustroju. Skóra – jako nasz największy narząd – jest zarazem najczulszym wskaźnikiem zaburzeń procesów detoksykacji w organizmie. Traktuj skórę tak, jak tablicę wskaźników w samochodzie. Przebarwienia, obrzęki, zmarszczki, cellulit, rozstępy, wypryski, to wszystko są sygnały toczącego się w organizmie przewlekłego stanu zapalnego. Skóra jest ważnym narządem odpowiadającym za detoksykację.

Zarówno AZS, jak i łuszczyca są powiązane z przewlekłą reakcją zapalną układu odpornościowego. Kluczem do wyleczenia tych chorób, jest wyeliminowanie źródeł (przyczyn) przewlekłego stanu zapalnego i przywrócenie homeostazy tak bardzo potrzebnej do regeneracji uszkodzonej skóry.

Częstym objawem stanu zapalnego jest także siność siatkowata, czyli zamiany typu livedo reticularis. Jest to wysypka przypomina jasnoczerwononiebieską, siną lub sinoróżową mozaikę na skórze. Zwykle pojawia się na rękach i nogach, a pod wpływem zimna zmiany skórne stają się ciemniejsze i wyraźniejsze. Jest to zmiana wskaźnikowa wielu chorób o podłożu zapalnym – zespołu antyfosfolipidowego, krioglobulinemii, zespołu Sneddona, tocznia, czerwienicy prawdziwej.

7. Mgła mózgowa

Masz problem z zapamiętaniem 8 cyfrowego hasła? Pojawiają się trudności z utrzymaniem uwagi, logicznym myśleniem, koncentracją i zapamiętywaniem liczb i dat? Ten zespół symptomów określany jest jako mgła mózgowa! Doświadcza jej wiele osób, u których utrzymuje się przewlekły stan zapalny.

W wyniku utrzymywania się przewlekłego stanu zapalnego zaczyna się rozwijać demencja,  a także choroba Parkinsona.

Badania potwierdziły, że przewlekły stan zapalny może przyczyniać się do rozwoju zmian neurodegeneracyjnych i ciężkich degeneracyjnych chorób układu nerwowego, w tym choroby Alzheimera.

Indywidualnie opracowany i zbilansowany plan żywieniowy, który wyeliminuje pokarmowe źródła stanu zapalnego, okazuje się być punktem startowym do powstrzymania rozwoju choroby, a często także do cofnięcia zmian degeneracyjnych.

Przy pierwszych symptomach „objawów określonych jako „Mgła mózgowa” należy jak najszybciej włączyć spersonalizowane odżywianie, ponieważ zmiany neurodegeneracyjne w mózgu mogą być nieodwracalne. Indywidualnie opracowany program żywieniowy, czyli tak zwana dieta eliminacyjno-rotacyjna, pozwoli utrzymać dobrą kondycję mózgu i układu nerwowego przez długie lata.

8. Problemy z utrzymaniem równowagi

Z przeprowadzonych w ciągu ostatnich 20 lat badań naukowych wynika, że przewlekły stan zapalny wywołuje wiele  ciężkich i przewlekłych chorób układu nerwowego. Wśród nich wymienia się nie tylko chorobę Alzheimera, chorobę Parkinsona, ale także stwardnienie rozsiane SM (Sclerosis Multiplex) ciężką chorobę degeneracyjną. Najprawdopodobniej na skutek zaburzeń metabolicznych i zaburzeń procesów detoksykacji, czyli ewakuacji z organizmu szkodliwych substancji, układ odpornościowy, rozpoznaje własne komórki nerwowe jako obce i zaczyna je atakować.

W stwardnieniu rozsianym układ odpornościowy atakuje osłonki mielinowe włókien nerwowych (proces zwany demielinizacją). To utrudnia przekazywanie sygnałów nerwowych. Pierwszym pojedynczym symptomem są właśnie zawroty głowy. Inne, to osłabienie ostrości wzroku, zaburzenia widzenia barw, zaburzenia koordynacji ruchowej, osłabienie kończyn dolnych. To pierwsze symptomy bardzo poważnej choroby neurologicznej. Nie ignoruj ich!

9. Miażdżyca tętnic (arterioskleroza)

Stan zapalny może nasilać odkładanie płytki miażdżycowej na wewnętrznych ścianach tętnic. Choroba znana jako arterioskleroza, jest główną przyczyną zawału serca i udaru mózgu. Z blisko 100 tysięcy przebadanych osób aktywnych zawodowo, u co dziesiątej (9%) rozpoznaje się chorobę układu krążenia (najczęściej nadciśnienie tętnicze).

Sama infekcja koronawirusem u osób, które nawet nie mają chorób sercowo-naczyniowych, może spowodować takie uszkodzenie serca, że chorzy muszą być leczeni tak, jak w przebiegu ostrego zapalenia mięśnia sercowego. „To, że COVID-19 uszkadza komórki mięśnia sercowego, jest już niestety potwierdzone”- wyjaśnia prof. Witkowski.

Jeżeli masz więcej niż 40 lat, wydolność Twojego organizmu będzie się obniżać z roku na rok, ze względu na pogarszający się stan mięśnia sercowego. Nawet gdy prowadzisz zdrowy tryb życia, coraz mniej elastyczne serce, będzie pompować coraz mniejsze ilości krwi, z coraz większym trudem. Leki, które prędzej czy później zapisze Ci kardiolog, tylko łagodzą objawy.

Odpowiednie, spersonalizowane postępowanie żywieniowe, które wykluczy pokarmowe czynniki stanu zapalnego pozwoli nie dopuścić do zawału.

10. Nadmierne krzepnięcie krwi

Krew jest gęsta, zmieniają się jej właściwości reologiczne, zbyt szybko krzepnie – to poważne sygnały ostrzegawcze. Przewlekle utrzymujący się stan zapalny i będące jego wynikiem zaburzenia procesów detoksykacji, prędzej czy później prowadzą do wykrzepiania się w naczyniach włosowatych.

Powoduje to niedotlenienie – hipoksję tkanek, do których nie dochodzi odpowiednia ilość tlenu i substancji odżywczych. Rozwija się stan zapalny umiejscowiony w różnych rejonach organizmu, powodując powolne obumieranie komórek i osłabienie funkcji zbudowanych z nich narządów.

Najgroźniejsze są skutki hipoksji dla komórek mózgu. Stan zapalny w sposób bezobjawowy może wywoływać nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym. Kiedy pojawią się objawy, takie jak utrata węchu, smaku, zamglenia mózgu, demencja, czy jej rozwinięta postać, choroba Alzheimera, zmiany są często nieodwracalne. Wtedy trzeba jak najszybciej próbować powstrzymać dalszy rozwój choroby.

Hipoksja wywołuje także bardzo niekorzystne zmiany we wszystkich innych układach organizmu, z których należy zwrócić szczególną uwagę na układ sercowo-naczyniowy.

Zespół antyfosfolipidowy i nieswoiste zapalenia jelit, może nasilić nadmierne krzepnięcie krwi (zwane hiperkoagulacją). Może to objawiać się obrzękiem lub prowadzić do poważniejszych objawów, takich jak udar, zawał serca lub zatorowość płucna.

11. Przewlekły ból i osłabienie mięśni

Przewlekły ból mięśni i stawów jest bardzo często spowodowany nasilonym, ogólnoustrojowym zapaleniem. Kiedy w organizmie podwyższa się poziom cytokin prozapalnych, atakują one mięśnie i stawy, powodując zaczerwienienie, obrzęk i ból.

Zwykle proces narasta powoli. Stan zapalny rozwija się podstępnie. Na początku nie czujesz bólu. Potem nasila się ból mięśni, ból w klatce piersiowej, ramionach i biodrach. Mijają lata, a ból pojawia się coraz częściej, ale myślisz: po co są środki przeciwbólowe? Ostatecznie wykonywanie prostych czynności, takich jak chodzenie, schylanie się, a nawet połykanie, może być trudne. Po jakimś czasie pojawia się konieczność wdrożenia leków przeciwbólowych.  Są to jednak leki objawowe, co oznacza, że nie leczą przyczyny bólu, a jedynie blokują bodźce bólowe, powodując, że nie czujemy bólu wywołanego przez stan zapalny. Na początku są to leki o łagodnych, a potem  o coraz mocniejszych, coraz bardziej dotkliwych skutkach ubocznych. Tymczasem stan zapalny utrzymuje się, a proces degeneracji postępuje.

Dlatego warto zdać sobie sprawę, że każdy przewlekły ból, najczęściej oznacza już zaawansowane stadium procesu zapalnego.

Warto więc jak najwcześniej wyeliminować źródła przewlekłego stanu zapalnego, aby nie dopuścić do tak poważnych konsekwencji, bo ból jest najbardziej oczywistym sygnałem utrzymującego się stanu zapalnego.