Czym się odróżnia Terapia Fenotypowa od konwencjonalnych terapii?
Medycyna konwencjonalna działa reaktywnie – pacjent zgłasza się do lekarza z niepokojącymi objawami, a lekarz podejmuje postepowanie diagnostyczne w celu zidentyfikowania jednostki chorobowej – to jego najważniejsze zadanie – określenie na co pacjent jest chory, bo do każdej jednostki lekarz dysponuje określonym zestawem procedur terapeutycznych. Terapia polega na stosowaniu określonego zestawu leków z wyboru, które ordynuje się w pierwszej kolejności. To samo dotyczy miejscowego leczenia komórkami macierzystymi polegającego na iniekcji preparatu komórek macierzystych w uszkodzone miejsce. Jeżeli przyczyną problemów pacjenta jest uraz, czy infekcja, najczęściej wystarczy jedno lub kilka spotkań z lekarzem, opatrzenie i zagojenie rany lub zastosowanie leków przeciwbakteryjnych najczęściej prowadzi do rozwiązania problemu.
Zupełnie inaczej sytuacja przedstawia się w sytuacji chorób przewlekłych. Lekarz musi nazwać taką chorobę, a następnie zastosuje odpowiednie leczenie w oparciu o wiedzę lekarską i rekomendacje towarzystw naukowych. Już sama nazwa tej grupy chorób określa, że nie da się ich wyleczyć, że leczenie będzie przewlekłe i nie zostanie zakończone wyleczeniem choroby. To znaczy, że medycyna konwencjonalna nie dysponuje skutecznymi sposobami leczenia tych chorób, a jedynie środkami łagodzącymi objawy. Czasami udaje się te objawy całkowicie złagodzić, a czasami tylko zmniejszyć ich dotkliwość. Jest to grupa około 100 chorób, często nazywanych cywilizacyjnymi, ponieważ znane są niemal wyłącznie w krajach o wysoko rozwiniętym poziomie rozwoju cywilizacyjnego.
Najczęściej występujące dolegliwości i choroby z tej grupy to uporczywa, powracająca nadwaga, złe samopoczucie, zmęczenie i brak koncentracji, bóle głowy, bóle brzucha, bóle stawów, zaburzenia rytmu serca, zmiany skórne, świąd, biegunki, wzdęcia, zaparcia i inne problemy trawienne, obrzęki, impotencja, obniżone libido, zaburzenia płodności czy zaburzenia hormonalne. Choroba niedokrwienna serca, choroba wieńcowa, miażdżyca, nadciśnienie, choroby nowotworowe, cukrzyca, choroby tarczycy – choroba Hashimoto, łuszczyca, atopowe zapalenie skóry (AZS), rumień, trądzik, toczeń, grzybice, depresja, stwardnienie rozsiane, migrenowe bóle głowy, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, zespół chorób autyzmu, choroby przewodu pokarmowego, osteoporoza, reumatyzm, to tylko niektóre z nich.
Terapia Fenotypowa nie leczy konkretnej choroby koncentrując się na dwóch podstawowych działaniach:
- eliminacja czynników prozapalnych oraz
- wspomaganie procesów metabolicznych w całym organizmie na poziomie komórkowym
Terapia Fenotypowa znakomicie radzi sobie z leczeniem tych chorób i może być stosowana jako terapia podstawowa, lub wspomagająca konwencjonalne leczenie.