Mlecz (mniszek lekarski), nasturcja, pokrzywa, bratki polne, podbiał pospolity – czy wiesz, że nadają się do jedzenia? Mimo nachodzących Cię wątpliwości, warto spróbować, jak smakują. Istnieje wiele sposobów na wykorzystanie dzikich kwiatów w naszej kuchni, np. można przyrządzić je tak jak warzywa, albo po prostu dodać je jako przyprawy. Znanymi zabiegami na tym polu są pęczki stokrotek, które można dodać po prostu do sałaty, albo płatki mleczu dodawane do… twarogu! Rośliny te mają swoje zalety: są niskokaloryczne i bogate w witaminy i minerały, zawierają błonnik, a także cenne olejki eteryczne.
Wartość odżywcza dzikich roślin zależy od ich cyklu rozwoju, także dobrze jest dowiedzieć się wcześniej, kiedy należy zbierać interesujący Ciebie gatunek. Jest to bardzo ważne, gdyż niektóre kwiaty zbiera się w pąkach, a niektóre zaraz po rozwinięciu. Dodatkowo, zależy to od gatunku, a także od tego, czy wykorzystamy kwiatostan, poszczególne kwiaty, czy płatki. Najzdrowsze są jednak młode liście i pędy, to właśnie je należy zrywać przed okresem kwitnienia. Niestety nie nadają się do przechowywania.
Maj to okres najbardziej obfitego kwitnienia. Jego liście możemy zbierać do czerwca, pąki od kwietnia do października, a korzenie wczesną wiosną i jesienią. Młode listki warto dodać do sałaty. Liście można przyrządzić jak szpinak, a także dodać je do zup, np. korzenie – jak marchew. Z pąków można zrobić syrop, miód, a nawet wino lub po prostu je zamarynować!
Właściwości: roślina ta jest źródłem witamin B, C, beta-karotenu, minerałów. Dodatkowo, przyśpiesza trawienie, korzystnie wpływa na pracę wątroby, działa moczopędnie i antystresowo.
To roślina charakteryzująca się żółtymi oraz pomarańczowymi kwiatami, które możemy spotkać od czerwca do pierwszych przymrozków. Jeść możemy kwiaty oraz liście, które mają intensywny i ostry smak. Nadają się do potraw z serem, jajkami, czy jako dodatek do surówek. Pojawia się ona również w sufletach, pasztetach i zapiekankach.
Właściwości: zawiera sole mineralne, olejki eteryczne i błonnik. Ma działanie bakteriobójcze.
Nasza dość popularna pokrzywa okazuje się całkiem ciekawym dodatkiem kulinarnym. Do jedzenia używa się młodych wierzchołków z listkami, które najsmaczniejsze są w okresie wiosennym (kwiecień). Aby zniwelować parzenie pokrzywy, należy przelać ją wrzątkiem. Dodawać ją można do zup, sałatek, sosów.
Właściwości: zawiera dużo żelaza, wapń, fosfor, magnez, kwasy organiczne, witaminy i błonnik. Hamuje krwawienia, pobudza produkcję czerwonych krwinek i hemoglobiny, wzmacniając organizm.
Ten apetyczny kwiat ma najczęściej górne płatki w kolorze fioletu, boczne i dolny – żółte. Bardzo dobrze komponuje się z sałatkami, daniami warzywnymi, zupami, a nawet z sałatkami owocowymi!
Właściwości: zawiera dużo witaminy C i mikroelementy. Reguluje przemianę materii, wzmacnia naczynia krwionośne, działa moczopędnie i odtruwa organizm.
Łodyga tej rośliny jest pokryta czerwonawymi łuskami i zakończona koszyczkiem żółtych kwiatów. Kwitnie w marcu, a jego część jadalną stanowią kwiaty i młode liście z łodyżkami. Po ususzeniu kwiatów można je parzyć jak herbatę albo zrobić z nich syrop. Można przygotować je jak szpinak, smażyć, dodać do sałatek, zup, farszów.
Właściwości: jest on źródłem kwasów organicznych, minerałów i mikroelementów. Ma właściwości przeciwzapalne i bakteriobójcze. Łagodzi podrażnienie dróg oddechowych przy przeziębieniu.