Witamina ze słońca

W okresie zimowym jesteśmy szczególnie narażeni na brak witaminy D w organizmie, dlatego też wraz z nadejściem cieplejszej pory roku powinniśmy szczególnie zadbać o odpowiedni jej poziom w organizmie. Witaminę D możemy dostarczyć organizmowi poprzez pożywienie – niewielkie jej ilości zawierają ryby, grzyby oraz ciemnozielone warzywa liściaste.

Naturalnym źródłem witaminy D jest też promieniowanie słoneczne, które przekształca prekursor witaminy D w jej aktywną postać. Warto zatem wiosną korzystać ze słońca (pamiętając przy tym o filtrach UV).

Nie od dziś wiadomo, że witamina D jest niezbędna do właściwego przebiegu procesu wapnienia układu kostnego, warunkuje prawidłową mineralizację kości, poprzez odpowiednią gospodarkę wapniem i fosforem w organizmie, a także jest odpowiedzialna za przekazywanie bodźców nerwowych do mięśni. Najnowsze badania wykazały jednak, że ma ona znacznie większą rolę do odegrania w organizmie człowieka.
[clearboth]

Wiadomo już, że witamina D:

Niedobory witaminy D

Według Międzynarodowej Fundacji Osteoporozy, zapotrzebowanie na witaminę D dla ludzi starszych wynosi 800–1000 IU, dla dzieci 400–1000 IU, a dla młodzieży i dorosłych – około 2000 IU. Tymczasem niedobór tej witaminy jest bardzo powszechny. Szacuje się, że dotyczy on około 80% osób we wszystkich grupach wiekowych. Na jej brak są szczególnie narażone osoby chorujące na mukowiscydozę, chorobę Leśniowskiego-Crohna, celiakię.

Skutki braku tej witaminy w organizmie mogą być bardzo groźne.