Choroba Leśniowskiego-Crohna jest jedną z tzw. nieswoistych chorób zapalnych jelit (ang. Inflammatory Bowel Diseases, IBD). Po raz pierwszy w 1904 roku schorzenie udokumentował polski chirurg Antoni Leśniowski. Tę samą chorobę w 1932 roku opisał Amerykanin Burrill Bernard Crohn. Od tego czasu w literaturze światowej jest ona nazywana chorobą Crohna, a jedynie w Polsce przyjęto podwójne nazewnictwo. Niestety do tej pory nikomu nie udało się zdiagnozować bezpośredniej przyczyny powstawania schorzenia, ani skutecznej metody jego wyleczenia.
Choroba Leśniowskiego-Crohna, jak wszystkie choroby autoimmunologiczne, ma charakter przewlekły i postępujący. Początkowo niewłaściwe reakcje układu odpornościowego doprowadzają do rozwoju zmian zapalnych w obrębie tkanek jelit, jednak w miarę postępowania, choroba może zająć cały przewód pokarmowy, a nawet inne organy. Bagatelizowanie problemu może doprowadzić do perforacji jelit, chorób stawów, skóry, oczu, czy wątroby. Wielokrotnie zwiększa się ryzyko rozwoju nowotworów okrężnicy. Często zachodzi konieczność przeprowadzenia wielu operacji chirurgicznych, co znacząco obniża aktywność życiową pacjenta na wiele miesięcy.
Przeważnie diagnoza stawiana jest zbyt późno, kiedy uporczywe biegunki uniemożliwiają normalne funkcjonowanie chorego. Szacuje się, że w Polsce na nieswoiste zapalenia jelit cierpi ok 50 tys. osób, a co czwarta z nich jest niepełnoletnia. Pierwsze objawy występują najczęściej między 16 a 35 rokiem życia, komplikując, a czasem wręcz uniemożliwiając osobom dopiero wkraczającym w dorosłość realizację ich życiowych celów. Sytuację pogarsza fakt, że współczesna medycyna nie potrafi uporać się z tym schorzeniem, a stosowane w większości przypadków leczenie immunosupresyjne niestety wiąże się z poważnymi konsekwencjami. Funkcje układu odpornościowego zostają zahamowane, co przyczynia się do wzrostu podatności na infekcje, znacznie bardziej burzliwy przebieg chorób, a także zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworów złośliwych! Ponadto same leki mogą powodować działania uboczne, takie jak uszkodzenie wątroby, serca czy płuc.
W ostatnich latach naukowcy odkryli pewną grupę genów sugerującą, jak wysokie jest indywidualne ryzyko wystąpienia choroby Leśniowskiego-Crohna. Dzięki takiej informacji możemy odpowiednio wcześnie wdrożyć działania profilaktyczne i opanować rozwijający się stan zapalny w organizmie. Poprzez wprowadzenie odpowiednich modyfikacji stylu życia, jesteśmy w stanie opóźnić wystąpienie pierwszych objawów i znacznie złagodzić ich nasilenie. Świadomość podwyższonego ryzyka zachorowalności będzie też bodźcem do częstszych badań diagnostycznych, dzięki czemu możliwe będzie wykrycie pierwszych zmian patologicznych, nawet przed pojawieniem się dolegliwości. Dodatkowa analiza genów odpowiedzialnych za metabolizm poszczególnych farmaceutyków umożliwi dobór najodpowiedniejszego leczenia, minimalizując skutki uboczne.
IBD Sensor jest nieocenionym narzędziem w diagnostyce najbardziej enigmatycznych schorzeń cywilizacyjnych, jakimi są choroby zapalne jelit. Badanie to powinien wykonać każdy, kto ma jakiekolwiek problemy z przewodem pokarmowym, bądź jeśli dolegliwości takie występowały w najbliższej rodzinie. Osobom zdrowym pozwoli to opóźnić i złagodzić przebieg choroby, a tym samym utrzymać wysoką jakość życia przez wiele lat, natomiast osobom, u których dolegliwości już wystąpiły – umożliwi optymalizację leczenia i zminimalizowanie jego skutków ubocznych.