Nastaw swój zegar żywieniowy!

Jeżeli w czasie wakacji czy świąt zmieniają się Twoje nawyki żywieniowe i nie możesz nagle oprzeć się niezdrowym, tłustym i słodkim produktom, nie jesteś sam. Z podobnymi zachciankami zmagają się osoby, które pracują na zmiany. Dlaczego? Bo wszelkie zakłócenia regularnego trybu życia rozregulowują nasz „zegar żywieniowy”, czyli zbiór współpracujących ze sobą genów i cząsteczek, które utrzymują ciało w równowadze.

“Zegar żywieniowy” to jeden z naszych zegarów biologicznych, które podobnie jak zegar mechaniczny składają się z mnóstwa skomplikowanych elementów i mechanizmów. Tworzą je liczne geny, między którymi zachodzą interakcje powodujące włączanie i wyłączanie odpowiednich funkcji w ciągu doby.

Zegar kontrolujący nasze odżywianie odpowiadający m.in. za to, że odczuwamy chęć sięgnięcia po coś do jedzenia nie jest związany z jednym określonym miejscem w mózgu, a raczej z wieloma miejscami w naszym organizmie, dzięki którym kontrolujemy geny pomagające w najefektywniejszej absorpcji substancji odżywczych z naszego przewodu pokarmowego do krwiobiegu. Jeszcze przed zjedzeniem posiłku nasz organizm zaczyna “włączać” niektóre geny i “wyłączać” inne, przygotowując się na przyjęcie pożywienia, my zaś odczuwamy głód, kiedy nadchodzi pora jedzonego regularnie posiłku.

[framed_box bgColor=”#FAFFD0″]Najnowsze badania potwierdzają, że poprzez zmianę naszych nawyków żywieniowych możemy zmieniać ten mechanizm, dostosowywać go tak, aby organizm domagał się pożywienia o właściwych porach.[/framed_box]

Jedno z takich badań, przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego, pomogło odkryć, że kluczową rolę w nastawianiu naszego „żywieniowego zegara” po zmianie nawyków odgrywa białko zwane PKCγ. Naukowcy doszli do tego wniosku, obserwując myszy, którym w warunkach laboratoryjnych podawali jedzenie w czasie, kiedy zwierzęta zazwyczaj spały. Po jakimś czasie myszy same budziły się i biegały w oczekiwaniu nowego posiłku, jednak co ciekawe nie wszystkie. Reakcji takiej nie odnotowano u myszy pozbawionych białka PKCγ.

Zdaniem naukowców badanie to może przyczynić się do zrozumienia molekularnych podstaw cukrzycy, otyłości i innych schorzeń metabolicznych, ponieważ rozregulowany „zegar żywieniowy” to potencjalnie jeden z elementów leżących u podstaw tych zaburzeń. Może ono również pomóc wyjaśnić, dlaczego „sowy”, czyli osoby, które chodzą późno spać, są bardziej narażone na otyłość niż osoby wstające wcześnie.

Zrozumienie mechanizmu to z kolei szansa na rozwój lepszych metod leczenia zaburzeń związanych z zespołem nocnego jedzenia czy pracy w systemie zmianowym.

Jedno jest pewne: można przyzwyczaić swój organizm do stałych pór posiłków.

[framed_box bgColor=”#FAFFD0″]Warto spróbować i unikać nieregularnego jedzenia, bo rozregulowany zegar żywieniowy zaburza rytm naszej przemiany materii i może przyprawić nas o zbędne kilogramy.[/framed_box]