Do wniosków takich doprowadziła badaczy obserwacja 73 dorosłych, otyłych osób (średnia wieku wynosiła 48,4 roku, 88 procent badanych stanowiły kobiety). Pacjentów podzielono na dwie grupy, z których pierwsza spożywała dziennie 128 g pieczarek zamiast takiej samej ilości czerwonego mięsa, druga zaś stosowała standardową dietę zawierającą produkty mięsne.
Po upływie roku naukowcy zauważyli, że osoby, które wprowadziły do diety pieczarki, schudły średnio 3,2 kg, podczas gdy u tych z grupy kontrolnej nie odnotowano ubytku masy ciała. Co więcej, spożywający grzyby mogli pochwalić się mniejszym obwodem talii, a także lepszymi parametrami w zakresie składu ciała (mniejsza zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie).
Dlaczego naukowcy postawili właśnie na pieczarki?
Do badania wybraliśmy pieczarki ze względu na ich wartość odżywczą, a także dlatego, że stanowią one dobry substytut mięsa. Są bogate w mikroelementy, niskokaloryczne i nie zawierają przy tym tłuszczu.
Z kolei w badaniu przeprowadzonym przez naukowców z Boston University School of Medicine (BUSM) wykazano, że obecność pieczarek w diecie może być sposobem na zapobieganie bardzo powszechnym niedoborom witaminy D.
Witamina D jest niezbędna dla zdrowia kości i pracy mięśni; odpowiednie jej ilości pomagają organizmowi utrzymać prawidłową gęstość kości, zmniejszają ryzyko złamań, zapalenia kości czy osteoporozy. Odgrywa ona również ważną rolę w modulowaniu układu immunologicznego, w zwalczaniu infekcji i zmniejsza ryzyko wielu powszechnych chorób, w tym nowotworów, chorób układu sercowo-naczyniowego, depresji czy cukrzycy.
[clearboth]
Rolę pieczarek w diecie potwierdziły także wieloletnie badania National Health and Nutrition Examination Survey, w których wykazano, że jedzenie tych grzybów sprzyja zwiększeniu podaży niektórych cennych składników odżywczych oraz powoduje poprawę jakości diety.
[notice]Warto jednak pamiętać, że grzyby ze względu na zawartość chityny są ciężkostrawne i długo zalegają w żołądku (organizm nie jest w stanie efektywnie i w pełni strawić tego związku), dlatego nie powinno się ich podawać dzieciom do 3 roku życia, osobom starszym oraz mającym problem z nerkami, wątrobą czy przewodem pokarmowym.[/notice]