Leczenie nadciśnienia tętniczego w Centrum Medycznym VIMED

Leczenie nadciśnienia tętniczego

Choroby sercowo-naczyniowe są najczęstszą przyczyną zgonów w krajach uprzemysłowionych, a nadciśnienie tętnicze jest najczęstszym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.

W rzeczywistości nadciśnienie jest ściśle związane z częstym występowaniem chorób, które obniżają jakość życia. Są głównym sprawcą kalectwa, udaru mózgu (niedokrwiennego i krwotocznego), zawału mięśnia sercowego, niewydolności serca, choroby naczyń obwodowych, przewlekłej choroby nerek i innych narządów. W konsekwencji dochodzi do pogorszenia funkcji poznawczych i przedwczesnej śmierci.

Czym jest nadciśnienie tętnicze?

Nadciśnienie tętnicze jest najczęstszą chorobą przewlekłą i główną przyczyną niewydolności serca, udaru mózgu, przewlekłej choroby nerek. Już w 2005 roku laureat Nagrody Nobla, Prof. Louis J. Ignarro, opublikował pracę zatytułowaną „No more heart disease”. Wyjaśnił, że główną przyczyną rozwoju nadciśnienia jest stan zapalny śródbłonka naczyń krwionośnych i zaburzenia w procesie wytwarzania tlenku azotu NO.

W ciągu ostatnich 40 lat zarówno Prof. Ignarrro, jak i wielu innych naukowców (Ornish, Esselstyn, Hayman, Rath) udowodniło, że głównym czynnikiem prowadzącym do dysfunkcji śródbłonka naczyń krwionośnych jest niedobór składników odżywczych i mikroelementów.

Ponieważ przyczyny tych niedoborów związane są z zaburzeniami metabolicznymi, usprawnienie tych procesów prowadzi do wyleczenia i cofnięcia zmian chorobowych.

Wtórne nadciśnienie tętnicze

U części pacjentów rozpoznaje się nadciśnienie tętnicze wtórne, w którym znany czynnik jest odpowiedzialny za wzrost ciśnienia krwi. Wśród wtórnych przyczyn nadciśnienia tętniczego znajduje się pierwotny hiperaldosteronizm, obturacyjny bezdech senny i choroba naczyniowo-nerkowa.

Ostatnie postępy nauki znacznie poszerzyły naszą wiedzę na temat mechanizmów leżących u podstaw nadciśnienia pierwotnego. Kilka linii dowodów eksperymentalnych i klinicznych wskazuje na ważną rolę stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego w rozwoju nadciśnienia tętniczego. Te czynniki można modyfikować wdrażając postępowanie oparte na metodologii medycyny stylu życia.

Kiedy rozpoznajemy nadciśnienie tętnicze?

Najprostszy sposób, aby wykryć nadciśnienie tętnicze to systematyczny pomiar ciśnienia krwi. U każdej osoby dorosłej zalecany jest pomiar ciśnienia minimum raz w roku, nawet jeśli nie występują czynniki ryzyka rozwoju nadciśnienia. Jednorazowy wynik podwyższonego ciśnienia krwi, nie oznacza zaawansowanej choroby.

Podwyższone ciśnienie powinno jednak skłonić do regularnej kontroli ciśnienia i ewentualnej konsultacji ze specjalistą. Należy pamiętać, że potwierdzone kilkoma pomiarami podwyższone ciśnienie świadczy o istotnych zmianach, jakie już dokonały się w naszym układzie sercowo naczyniowym. Te zmiany wpływają destrukcyjnie na Twój organizm, choć możesz tego jeszcze nie zauważać.

Nie warto czekać na moment, kiedy niezbędna już będzie pomoc kardiologa – leki, czy zabiegi chirurgiczne.

Kiedy rozpoznajemy nadciśnienie tętnicze

Jakie wartości ciśnienia krwi uznaje się za prawidłowe?

Zgodnie z obowiązującą klasyfikacją ciśnienia tętniczego za prawidłowe uznaje się ciśnienie w granicach 120–129/80–84 mm Hg. W tym roku Polskie Towarzystwo Kardiologiczne oraz Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego przedstawiło nowe normy nadciśnienia tętniczego:

120-129/70-79 mm Hg dla osób do 65. roku życia,
130-139/70-79 mm Hg dla osób po 65. roku życia,
130-149/70-79 mm Hg dla osób powyżej 80. roku życia.

Odczytu ciśnienia krwi dokonuje się za pomocą mankietu ciśnieniowego. Aby odczyt był dokładny, ważne jest, by mieć dobrze dopasowany mankiet, ponieważ źle dopasowany może dawać niedokładne odczyty.

U niektórych osób może występować tzw. nadciśnienie białego fartucha, czyli wzrost ciśnienia tętniczego w trakcie pomiaru wykonywanego przez lekarza lub pielęgniarkę.

Dlatego konieczne jest kontrolowanie ciśnienia w domu i prowadzenie dziennika zgodnie z zaleceniami lekarza.

Jakie są objawy nadciśnienia tętniczego?

Nadciśnienie rozwija się w sposób bezobjawowy. Może minąć wiele lat, a nawet dziesięcioleci, zanim choroba osiągnie poziom na tyle poważny, że objawy staną się oczywiste. Tempo rozwoju nadciśnienia i ciężkość objawów zależy od wielu czynników fenotypowych.

W tym czasie w ścianach naczyń krwionośnych rozwijać się może łagodny stan zapalny, który działając przewlekle prowadzi powoli do trwałych i często już nieodwracalnych zmian chorobowych.

Najlepszym sposobem sprawdzenia, czy w naszych tętnicach nie rozwija się stan zapalny jest regularne mierzenie ciśnienia krwi i wykonywanie pozostałych badań okresowych. Większość gabinetów lekarskich dokonuje pomiarów podczas każdej wizyty. Najlepiej jednak nie czekać, aż na kolejnej wizycie u lekarza dowiemy się, że nasze tętnice są uszkodzone.

Ponieważ wiemy, co zrobić, żeby nie dopuścić do uszkodzenia naczyń krwionośnych, lepiej zapobiegać niż leczyć.

Dlaczego dochodzi do rozwoju nadciśnienia tętniczego?

Istnieją dwa rodzaje nadciśnienia tętniczego. Każdy typ ma inną przyczynę.

Nadciśnienie samoistne (pierwotne)

Nadciśnienie samoistne nazywane jest również nadciśnieniem pierwotnym. Ten rodzaj nadciśnienia występuje najczęściej i rozwija się powoli. W rozwoju samoistnego nadciśnienia tętniczego mamy najczęściej do czynienia z kombinacją kilku czynników:

Geny: Niektórzy ludzie są genetycznie predysponowani do nadciśnienia. Może to wynikać z nieprawidłowości genetycznych odziedziczonych po rodzicach. Badanie genetyczne takie jak DNA Nadciśnienie pozwala sprawdzić predyspozycję do wystąpienia nadciśnienia tętniczego.

Wiek: U mężczyzn w wieku ≥ 55 lat i u kobiet w wieku ≥ 65 lat częściej wykrywane są zaawansowane zmiany związane z nadciśnieniem tętniczym. Jest to oczywiste, ponieważ podstępny, przewlekły stan zapalny rozwijał się u nich już od wielu lat.

Otyłość: Otyłość jest czynnikiem najczęściej towarzyszącym rozwojowi nadciśnienia tętniczego. Szacuje się, że aż 80% przypadków nadciśnienia tętniczego w Polsce ma związek z nadmierną masą ciała. Dotąd toczą się spory, czo jest przyczyną, a co skutkiem.

Wysokie spożycie alkoholu: Regularne spożywanie alkoholu powyżej tzw. progu presyjnego (20-30 g etanolu dziennie) jest jednym z czynników ryzyka rozwoju nadciśnienia tętniczego.

Siedzący tryb życia: Obniżony poziom aktywności fizycznej jest powiązany z nadciśnieniem tętniczym. Aktywność fizyczna jest niezbędnym elementem prawidłowego metabolizmu.

Cukrzyca i/lub zespół metaboliczny: Zaawansowane nadciśnienie tętnicze występuje także u osób, u których zdiagnozowano cukrzycę lub zespół metaboliczny, które także mają podłoże zapalne.

Nadciśnienie tętnicze wtórne

Nadciśnienie wtórne często rozwija się szybko i daje widoczne objawy. Czynniki, które powodują rozwój nadciśnienia wtórnego to:

choroba nerek;
obturacyjny bezdech senny;
wrodzone wady serca;
choroby tarczycy;
skutki uboczne leków;
używanie narkotyków;
chroniczne spożywanie alkoholu;
problemy z nadnerczami;
niektóre guzy endokrynologiczne.

Nadciśnienie tętnicze – leczenie

Wiele czynników pomaga lekarzowi określić najlepszą opcję leczenia.
Czynniki te obejmują rodzaj nadciśnienia tętniczego i zidentyfikowane przyczyny.

Zmiana stylu życia w leczeniu nadciśnienia tętniczego

Istnieją wyraźne dowody na to, że kluczowe znaczenie w leczeniu nadciśnienia tętniczego ma zmiana stylu życia. Najważniejsza jest optymalizacja sposobu odżywiania, ograniczenie spożycia alkoholu i żywności przetworzonej, zaprzestanie palenia tytoniu. Także odpowiedni poziom aktywności fizycznej wpływa znacząco na zmniejszenie ryzyka rozwoju choroby.

Alkohol

Nadużywanie alkoholu jest znanym od dawna czynnikiem związanym z podwyższonym ciśnieniem krwi. Odnotowano liniową zależność między spożyciem alkoholu, wysokością ciśnienia krwi i częstością występowania nadciśnienia tętniczego w populacji.

Fuchs i wsp. wykazali, że wzrost ciśnienia tętniczego wywołany nadużywaniem alkoholu dotyczy szczególnie wartości skurczowych i jest bardziej widoczny u osób rasy czarnej, niezależnie od rodzaju napoju, czy to wina czerwonego, białego, piwa czy likieru.

Działanie alkoholu zależy również od różnic płciowych i rasowych, a efekty kardiometaboliczne są złożone i sprzeczne. Ponadto nawykowe spożywanie alkoholu może wywoływać, nawet nieświadomie, stopniowe zwiększanie spożywanych dawek, co może skutkować zespołem zależności alkoholowej.

Spożycie soli – niejednoznaczne wyniki badań

Dobrze znany jest związek między nadmiernym spożywaniem sodu a objętością płynów pozakomórkowych, ciśnieniem tętniczym i układami neuroendokrynnymi. Badania eksperymentalne sugerują, że wysokie spożycie sodu, niezależnie od ciśnienia tętniczego, warunkuje wzrost masy lewej komory i grubości błony środkowej dużych tętnic, nasilony białkomocz i zwłóknienie nerek.

Badania interwencyjne wykazały, że zwiększenie spożycia sodu powoduje wzrost krążącej endoteliny-1, silnego peptydu zwężającego naczynia krwionośne, który działa także prozapalnie.

Dwa duże badania kohortowe, International Study of Salt and Blood Pressure (INTERSALT) oraz Dietary Approach to Stop Hypertension trial (DASH), wykazały istotną odwrotną zależność między spożyciem soli a skurczowym i rozkurczowym ciśnieniem krwi.

W międzynarodowym wieloośrodkowym badaniu INTERSALT, wieloczynnikowa analiza wykazała, że spożycie sodu wyższe o 100 mmol/dzień skutkowało wyższym skurczowym i rozkurczowym ciśnieniem krwi średnio o 3-6 mmHg w całej badanej populacji.

W ostatnich latach ponownie rozważono związek między spożyciem sodu a nadciśnieniem tętniczym, weryfikując wiele wczesniejszych spostrzeżeń.

Inne badania sugerują znaczną heterogeniczność związku między dziennym spożyciem sodu a ryzykiem sercowo-naczyniowym. Jednak wpływ zawartości sodu w diecie u osób z prawidłowym ciśnieniem jest bardzo mały i nieistotny.

Podsumowując dowody naukowe, rozsądne i uzasadnione wydaje się ograniczenie sodu w diecie do mniej niż 3-4 g/dobę u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz z niewydolnością serca i/lub nerek.

Należy jednak podkreślić, że większość pacjentów nie zdaje sobie sprawy, jakimi drogami sód dostaje się do ich organizmu. Ponieważ na ogół to nie solniczka na stole jest głównym źródłem nadmiernych ilości sodu.

Palenie papierosów

Palenie papierosów jest głównym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego ze względu toksyczne działanie niektórych związków, głównie nikotyny i tlenku węgla. Ekspozycja na dym papierosowy upośledza zależne od śródbłonka rozszerzenie naczyń krwionośnych. Tlenek azotu (NO) odgrywa kluczową rolę w rozszerzaniu naczyń krwionośnych.

Wykazano, że ekspozycja na dym zmniejsza dostępność NO poprzez zmianę ekspresji i aktywności enzymu śródbłonkowej syntazy NO. Ponadto nikotyna i jej izomery powodują uwalnianie katecholamin i pobudzenie współczulne. Stymulacja współczulnego układu nerwowego determinuje przyspieszenie akcji serca i wzrost skurczowego ciśnienia krwi.

Efekty te są przejściowe, ale powtarzalne. Podsumowując, dym papierosowy ma podwójne działanie na opory naczyniowe, działając poprzez upośledzone rozszerzenie naczyń zależne od śródbłonka i zwiększone zwężenie naczyń.

Aktywność fizyczna

W większości badań odnotowano znaczną redukcję ciśnienia krwi po wdrożeniu aktywności fizycznej.

Dobór grup badawczych pacjentów nie uwzględniał wielu osobniczych właściwości, takich jak: styl życia i odżywiania, leki przeciwnadciśnieniowe, poziom wytrenowania, a także czy wysiłek jest wykonywany w sposób przerywany, czy ciągły, pora dnia, w której jest wykonywany.

Mimo tej zmienności i braku personalizacji badania konsekwentnie wykazują korzystny wpływ regularnej aktywności fizycznej. Regularne ćwiczenia aerobowe o łagodnym lub umiarkowanym natężeniu skutecznie obniżają ciśnienie krwi u osób z nadciśnieniem tętniczym w każdym wieku i u obu płci. Średni spadek ciśnienia krwi związany z wysiłkiem wynosi około 7-10 mmHg dla skurczowego i 4-8 mm Hg dla rozkurczowego.

Ponadto regularne ćwiczenia aerobowe okazały się przydatne w poprawie profilu lipidowego, kontroli glikemii i nadwagi, zmniejszając całkowite ryzyko sercowo-naczyniowe i śmiertelność.

Wzorce żywieniowe

Wpływ modyfikacji wzorców żywieniowych na ciśnienie krwi został szeroko zbadany. Wiele dowodów sugeruje, że wdrożenie odpowiedniej diety odgrywa kluczową rolę w obniżaniu wartości ciśnienia krwi.

Powszechnie uważa się, że kluczowe znaczenie ma ilość spożywanych kalorii, ponieważ otyłość i nadwaga są związane z nadciśnieniem. Badania wykazały, że utrata masy ciała obniża ciśnienie krwi, niezależnie od osiągnięcia pożądanej masy ciała.

Jednak z wielu badań, jak i z naszych doświadczeń wynika, że to nie ilość kalorii jest najważniejszym czynnikiem, jaki należy kontrolować, lecz wpływ diety na rozwój stanu zapalnego i zaburzenia metaboliczne. Kiedy metabolizm jest prawidłowy, dużo łatwiej jest kontrolować ilość spożywanych kalorii.

W badaniach klinicznych wykazano, że kompleksowe zmiany diety odgrywają kluczową rolę w etiologii, profilaktyce i leczeniu nadciśnienia tętniczego.

W szczególności dieta bogata w warzywa, błonnik i odpowiednie ryby skutecznie obniża ciśnienie krwi, związane z nim powikłania sercowo-naczyniowe i zmniejsza śmiertelność. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, zawarte głównie w rybach morskich, wykazały korzystny wpływ na zmniejszenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Także suplementacja kwasami omega-3 poprawia elastyczność tętnic i funkcję śródbłonka.

Badania wykazały znaczący spadek wartości ciśnienia krwi u pacjentów leczonych suplementami omega-3.

Niedawna metaanaliza, obejmująca 8 badań z udziałem ponad 56 000 uczestników, wykazała, że osoby z prawidłowym ciśnieniem i spożywają najwięcej omega-3 w diecie miały o 27% mniejsze ryzyko rozwoju nadciśnienia niż osoby z niższym spożyciem.

Zaleca się na przykład spożycie oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia, która zawiera związki fenolowe, hydroksytyrozol i oleuropeinę. Są one silnymi przeciwutleniaczami i modulatorami enzymów. Oliwa z oliwek zmniejsza stres oksydacyjny i poziom stanu zapalnego oraz wspomaga naprawę śródbłonka.

Wiele badań wykazuje również korzystny wpływ diety bogatej w warzywa (i w mniejszym stopniu owoce) na ciśnienie krwi i profil ryzyka sercowo-naczyniowego. Korzyści te mogą wynikać z połączonego efektu zmniejszenia całkowitej spożywanej ilości kalorii, właściwości przeciwutleniających, zwiększonego spożycia flawonoli i witamin.

Dieta śródziemnomorska jest polecana osobom z nadciśnieniem tętniczym, gdyż kumuluje te korzystne właściwości.

Dieta śródziemnomorska opiera się na wysokim spożyciu oliwy z oliwek, roślin strączkowych, zbóż, owoców, warzyw, ryb oraz niskim spożyciu mięsa i produktów mięsnych. Dieta ta jest uboga w tłuszcze nasycone i zapewnia wysoką podaż witamin, minerałów i korzystnych substancji, takich jak polifenole i antocyjany.

Dietę nadciśnieniową (DASH) warto opierać na powyższych wskazówkach, jednak pragnąc uzyskać spektakularne efekty, warto zadbać o personalizację diety i spożywać jedynie te produkty, które są właściwe dla konkretnej osoby i nie wywołują stanu zapalnego. Może okazać się, że oliwa lub któryś z rodzajów ryby działa toksycznie na organizm konkretnego pacjenta.

Personalizacja diety jest możliwa dzięki wykonaniu badania Kod Metaboliczny 200, które diagnozuje składniki pożywienia wywołujące niepożądane reakcje organizmu na pokarm. (Test nietolerancji pokarmowej).

Wpływ mikrobioty na nadciśnienie tętnicze

Rozwój nowych technik badawczych pozwolił potwierdzić to, co wielu specjalistów obserwowało od lat u swoich pacjentów. Uzyskane dowody naukowe wskazują, że mikroflora jelitowa odgrywa ważną rolę w rozwoju i patogenezie nadciśnienia tętniczego. Wykazano bowiem, że dysbioza, brak równowagi w składzie i funkcji mikroflory jelitowej, jest związana z nadciśnieniem zarówno w modelach zwierzęcych, jak i u ludzi.

Metabolity wytwarzane przez mikroflorę jelitową, zwłaszcza krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe modulują ciśnienie krwi i reakcje naczyniowe. Szkodliwe metabolity pochodzące z jelit, takie jak N-tlenek trimetyloaminy i kilka toksyn mocznicowych wywierają działanie promiażdżycowe, prozakrzepowe i prozapalne. Wysokie spożycie sodu zmienia skład mikroflory, a ta zmiana mikrobiologiczna przyczynia się do patogenezy nadciśnienia sodowrażliwego.

Ponadto mikroflora może wpływać na metabolizm składników pożywienia, dodatków do żywności, leków i hormonów steroidowych u gospodarza. Aktywność mikroflory bakteryjnej metabolizującej leki, podobnie jak określone polimorfizmy genetyczne, wpływa na parametry farmakokinetyczne leków przeciwnadciśnieniowych.

Strategie interwencji przeciwnadciśnieniowej powinny być ukierunkowane na regenerację mikroflory jelitowej. Stosowanie prebiotyków, probiotyków i postbiotyków może być pomocne. Jednak, poza odpowiednimi preparatami, musimy zadbać o regenerację o właściwe środowisko własnej flory bakteryjnej.

Seria zabiegów Hydrokolonoterapii pozwala odbudować prawidłową florę bakteryjną jelita grubego. Usuwając pasożyty, złogi złych bakterii podczas zabiegu, umożliwiamy „dobrym” bakteriom ponowne zasiedlenie przestrzeni jelita grubego.

Oczyszczona i zregenerowana błona śluzowa jelit może na nowo pełnić swoje niezwykle ważne funkcje związane z przyswajaniem minerałów i witamin, a także regulowaniem ciśnienia tętniczego.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że regeneracja i odbudowa funkcji jelita grubego korzystnie wpływa także na funkcje jelita cienkiego i całego przewodu pokarmowego. Dzięki temu poprawia się funkcjonowanie wątroby co zapewnia lepszą filtrację krwi. To z kolei przekłada się na lepsze funkcjonowanie wszystkich narządów.

Pamiętać należy, że zróżnicowanie gatunkowe i genetyczne mikrobioty człowieka jest tak duże, że wśród 8 miliardów ludzi nie ma dwóch osób o identycznym składzie mikroflory jelitowej.

Nadciśnienie tętnicze jest coraz częściej uznawane jako przewlekła choroba zapalna.

Leczenie przewlekłego stanu zapalnego to klucz do rozwiązania problemów z wysokim ciśnieniem

Ostatnio coraz więcej doniesień przemawia za tezą, że pierwotne nadciśnienie tętnicze jest chorobą zapalną. Okazuje się, że wielu chorych z nadciśnieniem ma znaczną nadwagę lub otyłość. Tymczasem w zespole metabolicznym, a także innych formach otyłości wykazano obecność przewlekłego stanu zapalnego, potwierdzone zwiększonym stężeniem białka C-reaktywnego (CRP) w surowicy krwi.

Badania eksperymentalne na modelach zwierzęcych wykazały, że komórki odpornościowe, takie jak komórki dendrytyczne, makrofagi i limfocyty, przyczyniają się do rozwoju i/lub utrzymywania się nadciśnienia. W nadciśnieniu zapalne komórki odpornościowe naciekają nerki, powodując zatrzymanie sodu, zwłóknienie nerek, uszkodzenie kłębuszków nerkowych i przewlekłą chorobę nerek.

Te czynniki przyczyniają się do całej kaskady działań niepożądanych, w tym do podwyższonego ciśnienia krwi. Podobnie komórki odpornościowe i cytokiny zapalne biorą udział w zmianach strukturalnych i czynnościowych naczyń krwionośnych związanych z nadciśnieniem. Zaburzony układ odpornościowy i przewlekłe stan zapalny przyczynia się do podwyższonego ciśnienia krwi poprzez wpływ na napięcie naczyń krwionośnych.

W CM VIMED leczymy przewlekły stan zapalny odpowiedzialny za nadciśnienie tętnicze

Nasza wieloletnia praktyka potwierdza, że zastosowanie Terapii Fenotypowej pozwala skutecznie leczyć i zapobiegać wystąpieniu nadciśnienia tętniczego. Spersonalizowana dieta skutecznie zmniejsza otyłość i niweluje inne składowe zespołu metabolicznego. Dzięki spersonalizowanemu podejściu dopasowujemy plan terapii indywidualnie do każdego pacjenta.

Pierwszy Krok w leczeniu nadciśnienia tętniczego: Specjalistyczna diagnostyka

Wszechstronna, nieinwazyjna diagnostyka pozwoli ocenić stan zdrowia, identyfikuje zagrożenia i określi najodpowiedniejsze kierunki działań terapeutycznych. Badanie mBCA pozwala ocenić poziom odżywienia komórkowego, ale także ilość tkanki tłuszczowej i mięśniowej oraz rozkład wody w organizmie.

Dostarcza bezcennych informacji na temat składu ciała, nie tylko u osób z nadwagą czy otyłością, ale także niedożywionych. Dzięki temu pozwala na ocenę ryzyka lub stopnia zaawansowania chorób układu krążenia i zespołu metabolicznego.

Kod Metaboliczny 200 – najskuteczniejszy test cytotoksyczności składników pożywienia jest kluczowym badaniem niezbędnym do wykluczenia z diety pokarmów, które wywołują i podtrzymują przewlekły stan zapalny, zaburzając metabolizm. To optymalne badanie pozwala na wykluczenie wszystkich podejrzanych pokarmów.

Także specjalistyczne badania laboratoryjne – morfologia, lipidogram, markery stanu zapalnego dostarczą niezbędnych informacji na temat kondycji organizmu oraz pokażą, na jakich płaszczyznach musimy działać.

Drugi Krok w leczeniu nadciśnienia tętniczego: Spersonalizowane odżywianie

Przewlekły stan zapalny, wywołany jest najczęściej niepożądaną reakcją organizmu na składniki pożywienia (nietolerancja pokarmowa). Sprzyja to kumulacji toksycznych kompleksów immunologicznych w organizmie w tym także w naczyniach krwionośnych.

Stosowane przez nas testy cytotoksyczności składników pożywienia wykrywają największe spektrum reakcji odpowiedzialnych za przewlekły stan zapalny. Dzięki temu mają najwyższą wartość kliniczną w porównaniu do tak zwanych testów nietolerancji pokarmowych.

Nie skupiają się one na badaniu poziomu określonej grupy przeciwciał, tak, jak robią to testy badające tak zwane reakcje IgG-zależne. Wykrycie jednej klasy przeciwciał jest najczęściej niewystarczające, gdyż największy odsetek reakcji stanowią reakcje mieszane, których testy IgG nie wykrywają.

Dysponując wiedzą, które pokarmy wywołują reakcję zapalną, możesz zoptymalizować sposób odżywiania. Personalizowana dieta zapewnia taki sposób odżywiania, który pomoże zredukować przewlekły stan zapalny wywołany przez składniki pożywienia.

Trzeci Krok w leczeniu nadciśnienia tętniczego

Wspomaganie procesów metabolicznych przy zastosowaniu zabiegów medycyny fizykalnej. Ponieważ organizm może nie poradzić sobie z optymalizacją procesów komórkowego odżywiania, oddychania i detoksykacji, wykorzystujemy szereg zabiegów, które stanowią nieoceniona pomoc i przyspieszają leczenie.

Regulacja mikrobioty jelitowej – zabiegi hydrokolonoterapii

Procedury oczyszczania wątroby wspomagają pracę wątroby i całego układu pokarmowego. Zregenerowane środowisko jelita grubego pozwala na odbudowę korzystnej struktury mikrobiomu. Odpowiednie odżywianie wspiera „dobre” bakterie, które skutecznie zwalczają te „złe” szkodliwe bakterie. Prawidłowo działający, dzięki serii zabiegów układ pokarmowy dostarcza do krwi niezbędne składniki odżywcze, mikroelementy i witaminy.

Dowóz tlenu i wspomaganie detoksykacji

Usprawnienie dowozu tlenu do komórek za pośrednictwem naczyń krwionośnych i wspomaganie ewakuacji toksycznych produktów przemiany materii jest serii celem zabiegów, do których wykorzystywane są dwa unikalne urządzenia. Tlen jest niezbędnym czynnikiem warunkującym niemal wszystkich procesów metabolicznych zachodzących w komórkach całego organizmu, w tym także w komórkach, z których zbudowane są naczynia krwionośne i mięsień sercowy.

Dowóz tlenu, regeneracja tkanek i zmniejszenie stanu zapalnego

Dzięki zabiegowi tlenoterapii hiperbarycznej HBOT dostarczamy tlen nawet do tych komórek, które ze względu na uszkodzenia naczyń krwionośnych nie mogą być zaopatrzone w tlen tradycyjną drogą. Wykorzystujemy genialne zdolności organizmu, by zwiększyć wytwarzanie komórek macierzystych STEM CELL, które mają zdolność zastępowania uszkodzonych komórek Dzięki temu możliwa jest regeneracja naczyń krwionośnych. Tlenoterapia usprawnia także zwalczanie stanów zapalnych.

Leczenie farmakologiczne nadciśnienia tętniczego

Konwencjonalna medycyna niewiele wie o leczeniu z wykorzystaniem metodologii medycyny stylu życia. Leczeniem nadciśnienia tętniczego zajmują się najczęściej lekarze pierwszego kontaktu, a kiedy stan pacjentów jest coraz bardziej niepokojący, kierują ich do kardiologów. Do leczenia nadciśnienia tętniczego dedykowanych jest kilka grup leków:

Beta-blokery: Betablokery to podstawowe leki w kardiologii. Hamują działanie współczulnego układu nerwowego, powodując, że serce bije wolniej i z mniejszą siłą. Zmniejsza to ilość krwi pompowanej przez tętnice przy każdym uderzeniu, co obniża ciśnienie krwi. Blokuje również niektóre hormony w organizmie, które mogą podnosić ciśnienie krwi.

Beta-blokery mają ogromny wpływ na niemal cały organizm człowieka. Powodują, że określone receptory komórek zostają zablokowane dla innych substancji chemicznych. Istnieje wiele odmian beta-blokerów, o różnych właściwościach. Najczęściej stosowane są betablokery działające selektywnie na receptory β1.

Leki moczopędne – diuretyki: Diuretyki pomagają nerkom usuwać nadmiar sodu z organizmu, powodując zwiększone wydalanie wody i elektrolitów (takich jak sód i potas) z moczem. W ten sposób leki moczopędne obniżają ciśnienie tętnicze. Wysoki poziom sodu nie musi być jednak wynikiem nadmiaru sodu w diecie, lecz skutkiem zaburzeń pracy nerek.

Diuretyki obejmują kilka grup leków, które różnią się tym, jak silnie obniżają ciśnienie, oraz w jaki sposób działają. Jedne mogą zmniejszać poziom sodu, a inne zmieniają poziom potasu we krwi. Jak wszystkie leki obniżające ciśnienie mogą one być nieskuteczne lub powodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego – w zależności od indywidualnych predyspozycji pacjenta.

Inhibitory ACE i sartany: Inhibitory konwertazy angiotensyny ACE-I hamują działanie enzymu przekształcającego angiotensynę I w angiotensynę II. Celem tego leku jest zahamowanie wytwarzania angiotensyny II, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych. W przypadku nietolerancji ACE-I stosuje się sartany (ARB), które także działają na układ renina-angiotensyna-aldosteron.

ARB blokują wiązanie angiotensyny z receptorami. Dzięki temu, pomimo innego mechanizmu działania, zmniejszamy kurczliwość naczyń krwionośnych, uzyskując podobny efekt jak w przypadku stosowania inhibitorów ACE. Obydwie te grupy leków wpływają na obniżenie oporu obwodowego w układzie krwionośnym, zmniejszając ciśnienie krwi

Blokery kanału wapniowego: Antagoniści wapnia (blokery kanału wapniowego) blokują przedostawanie się części jonów wapnia do komórek mięśnia sercowego. Wapń jest niezbędny do skurczu komórki, więc gdy zostaje zablokowany jego dopływ, dochodzi do rozkurczu. Powoduje to zmniejszenie szybkości depolaryzacji w komórkach serca i w efekcie niższe ciśnienie krwi.

Leki te działają również na naczynia krwionośne, powodując ich rozluźnienie i obniżenie ciśnienia krwi. Są szeroko stosowane w kardiologii, w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca, choroby niedokrwiennej i innych schorzeń układu krążenia. Szczególnie często stosowane są, gdy chorobie serca towarzyszy cukrzyca, ponieważ nie wpływają na poziom glukozy we krwi.

Leczenie farmakologiczne ma niestety swoje wady

Wszystkie leki stosowane w kardiologii działają objawowo, zmniejszając nasilenie dolegliwości. Ponieważ nie likwidują przyczyny problemu, farmakoterapia wiąże się z wieloletnim podawaniem leków, które jak wszystkie leki wykazują szereg różnego rodzaju działań ubocznych. Jednocześnie nadal rozwijać się może ukryty stan zapalny, prowadząc do dalszej degradacji organizmu.

Dobór odpowiedniego dla danego pacjenta leku jest kolejnym problemem, ponieważ na skutek określonych defektów genetycznych pacjenci mogą nie metabolizować pewnych leków. Taki niewłaściwie zmetabolizowany lek, zamiast leczyć, staje się dla pacjenta trucizną. To właśnie w takich sytuacjach stosowane leki stają się trzecią przyczyną chorób, a nawet śmierci pacjentów.

Personalizowane farmakologiczne leczenie nadciśnienia

Jeśli chcesz uniknąć ryzyka związanego z doborem leków odpowiednich dla Twojego genotypu, wykonaj badanie DNA Nadciśnienie. Analiza specyficznych polimorfizmów genetycznych pozwala na określenie ryzyka występowania wysokiego ciśnienia krwi. Dzięki temu można wdrożyć odpowiednie postępowanie terapeutyczne nie czekając na uszkodzenie naczyń krwionośnych.

Jest to badanie szczególnie przydatne dla osób z rodzinnym wywiadem chorób sercowo- naczyniowych. Także dla osób obarczonych dużym ryzykiem wystąpienia nadciśnienia z innych powodów takie badanie jest bardzo wskazane.

Analiza ponad 40 polimorfizmów genetycznych uwzględnia terapeutyczny wpływ ponad 65 powszechnie stosowanych leków w leczeniu chorób układu sercowo naczyniowego. Odpowiedni dobór leków umożliwia szybsze uzyskanie efektów terapeutycznych, często pozwala także na zmniejszenie dawki, a co za tym idzie zmniejszenie nasilenia niepożądanych skutków ubocznych.

Podsumowanie

Setki milionów ludzi na całym świecie cierpi z powodu chorób układu krążenia, wśród których nadciśnienie tętnicze występuje najczęściej. To choroba, która jest zazwyczaj zwiastunem poważniejszych dolegliwości ze strony układu sercowo-naczyniowego.

Personalizowana, funkcjonalna medycyna stylu życia dostarcza narzędzi nie tylko do efektywnej profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych. Zarówno badania naukowe, jak i nasze wieloletnie doświadczenia pokazują, że nadciśnienie, miażdżycę oraz szereg chorób serca można skutecznie leczyć. Warunkiem sukcesu jest wdrożenie leczenia na wczesnym etapie choroby.

Warto zaznaczyć, że nawet w zaawansowanym stadium choroby, wdrożenie Terapii Fenotypowej przynieść może wymierne efekty, w takich obszarach jak na przykład zmniejszenie masy ciała, redukcja przewlekłych stanów zapalnych, poprawa odżywienia komórkowego, usprawnienie funkcji przewodu pokarmowego, poprawa metabolizmu leków i zwiększenie efektywności szlaków detoksykacji.

Nie trać czasu, jeżeli leczysz się już z powodu choroby serca lub naczyń, albo podejrzewasz, że jesteś w grupie ryzyka, dzwoń do nas i zapisz się na konsultację wstępną.

Piśmiennictwo:

Klatsky AL (2003) Alcohol and cardiovascular disease-more than one paradox to consider. Alcohol and hypertension: Does it matter? Yes. J Cardiovasc Risk 10: 21-24.
Puddey IB, Beilin LJ, Rakie V (1997) Alcohol, hypertension and the cardiovascular system: A critical appraisal. Addict Biol 2: 159-170.
Puddey IB, Beilin LJ (2006) Alcohol is bad for blood pressure. Clin Exp Pharmacol Physiol 33: 847-852.
Okubo Y, Suwazono Y, Kobayashi E, Nogawa K (2001) Alcohol consumption and blood pressure change: 5-year follow-up study of the association in normotensive workers. J Hum Hypertens 15: 367-372.
Fuchs FD, Chambless LE, Whelton PK, Javier Nieto F, Heiss G (2001) Alcohol consumption and the incidence of hypertension: The Atherosclerosis Risk in Communities Study. Hypertension 37: 1242-1250.
Börjesson M , Onerup A , Lundqvist S , et alAktywność fizyczna i ćwiczenia obniżają ciśnienie krwi u osób z nadciśnieniem tętniczym: przegląd narracyjny 27 RCTBrytyjski Dziennik Medycyny Sportowej 2016; 50: 356-361.
Mente A, O’Donnell M, Rangarajan S, Dagenais G, Lear S, et al. (2016) Associations of urinary sodium excretion with cardiovascular events in individuals with and without hypertension: A pooled analysis of data from four studies. Lancet 388: 465-475.
Ezzati M, Henley SJ, Thun MJ, Lopez AD (2005) Role of smoking in global and regional cardiovascular mortality. Circulation 112: 489-497.
Intersalt: An international study of electrolyte excretion and blood pressure. Results for 24 hour urinary sodium and potassium excretion. (1988) Intersalt Cooperative Research Group. BMJ 297: 319-328.
Sacks FM, Svetkey LP, Vollmer WM, Appel LJ, Bray GA, et al. (2001) Effects on blood pressure of reduced dietary sodium and the Dietary Approaches to Stop Hypertension (DASH) diet. DASH-Sodium Collaborative Research Group. N Engl J Med 344: 3-10.
Kelley GA, Kelley KA, Tran ZV (2001) Aerobic exercise and resting blood pressure: A meta-analytic review of randomized, controlled trials. Prev Cardiol 4: 73-80.
Cornelissen VA, Fagard RH (2005) Effect of resistance training on resting blood pressure: A meta-analysis of randomized controlled trials. J Hypertens 23: 251-259.
Carpio-Rivera E, Moncada-Jiménez J, Salazar-Rojas W, Solera-Herrera A (2016) Acute effects of exercise on blood pressure: A meta-analytic investigation. Arq Bras Cardiol 106: 422-433.
Stevens VJ, Corrigan SA, Obarzanek E, Bernauer E, Cook NR, et al. (1993) Weight loss intervention in phase 1 of the trials of hypertension prevention. The TOHP Collaborative Research Group. Arch Intern Med 153: 849-858.
Stevens VJ, Obarzanek E, Cook NR, Lee IM, Appel LJ, et al. (2001) Long-term weight loss and changes in blood pressure: Results of the trials of hypertension prevention, phase II. Ann Intern Med 134: 1-11.
Huang Z, Willett WC, Manson JE, Rosner B, Stampfer MJ, et al. (1998) Body weight, weight change, and risk for hypertension in women. Ann Intern Med 128: 81-88.
Lavie CJ, Milani RV, Mehra MR, Ventura HO (2009) Omega-3 polyunsaturated fatty acids and cardiovascular diseases. J Am Coll Cardiol 54: 585-594.
Miller PE, Van Elswyk M, Alexander DD (2014) Long-chain Omega-3 fatty acids eicosapentaenoic acid and docosahexaenoic acid and blood pressure: A meta-analysis of randomized controlled trials. Am J Hypertens 27: 885-896.
Yang B, Shi MQ, Li ZH, Yang JJ, Li D (2016) Fish, long-chain n-3 PUFA and incidence of elevated blood pressure: A meta-analysis of prospective cohort studies. Nutrients 8.
Lopez-Miranda J, Perez-Jimenez F, Ros E, De Caterina R, Badimon L, et al. (2010) Olive oil and health: Summary of the II international conference on olive oil and health consensus report, Jaen and Cordoba (Spain) 2008. Nutr Metab Cardiovasc Dis 20: 284-294.

Facebook

Twitter

Leczenie nadciśnienia tętniczego