Leczenie miażdżycy naczyń krwionośnych jest stosunkowo łatwe. Dużo trudniej jest leczyć jej powikłania – uszkodzone serce, mózg i inne narządy. Jeżeli odpowiednio wcześnie wdrożymy leczenie, które zapewni dowóz aminokwasów, kwasów tłuszczowych oraz składników mineralnych i witamin, jak np. witamina C, możemy skutecznie wyleczyć miażdżycę.
Miażdżyca to przewlekła choroba zapalna tętnic, w której przebiegu dochodzi do tworzenia charakterystycznych zmian w wewnętrznej ścianie naczynia określanych jako blaszka miażdżycowa. Blaszka miażdżycowa zawęża światło tętnicy, zaburzając jej fizjologiczne funkcje. Prowadzi to do zmniejszenia dopływu krwi do ścianek tętnicy oraz do narządów przez nią zaopatrywanych.
Coraz więcej doniesień naukowych potwierdza tezę, że miażdżyca, czyli arterioskleroza, jest przewlekłą chorobą zapalną. Skąd się bierze ten przewlekły stan zapalny? Bardzo duże znaczenie przypisuje się czynnikom genetycznym i środowiskowym – niewłaściwej diecie, niedostatecznej aktywności fizycznej, nadużywaniu alkoholu, paleniu papierosów.
Ponieważ miażdżyca to rozwijająca się latami choroba degeneracyjna, nie może dziwić, że wykrywa się ją raczej u osób starszych. Z kolei silny związek rozwoju miażdżycy z czynnikami stylu życia, takimi jak dieta, nadużywanie tytoniu czy alkoholu powoduje, że miażdżyca częściej dotyka mężczyzn niż kobiety.
Rozwój miażdżycy zaczyna się na wiele lat przed tym, zanim poczujemy pierwsze objawy i zanim będzie można ją wykryć dostępnymi metodami. Początkiem są zazwyczaj przewlekłe stany zapalne w obrębie przewodu pokarmowego, prowadzące do zaburzeń odżywiania tętnic i innych tkanek.
Następnym krokiem w rozwoju miażdżycy jest niestabilność i drobne uszkodzenia w ścianach naczyń krwionośnych. Jest to właśnie konsekwencja nadmiernej ilości czynników prozapalnych oraz wolnych rodników we krwi. Organizm uruchamia działania obronne, wykorzystując cholesterol w celu uszczelnienia naczyń krwionośnych.
W przebiegu miażdżycy w wewnętrznej warstwie tętnic gromadzą się kompleksy immunologiczne złożone z makrofagów i innych komórek układu odpornościowego. Makrofagi pochłaniają cząstki lipoprotein o małej gęstości (LDL – tzw. zły cholesterol) tworząc komórki piankowate.
W wyniku gromadzenia się tych kompleksów o dużej zawartości cholesterolu, w ścianie tętnicy dochodzi do powstania blaszki miażdżycowej. W miarę upływu czasu tętnice stają się sztywne, światło naczynia krwionośnego ma coraz mniejszy przekrój, co powoduje, że krew ma problemy z przepływem przez nie do reszty ciała.
Ograniczenia w dopływie natlenionej krwi do komórek i zbudowanych z nich narządów powoduje powolną degenerację – obumieranie tych tkanek. Jeżeli miażdżyca rozwinie się w naczyniach krwionośnych zaopatrujących serce lub mózg, dochodzi do zawału serca lub mózgu.
Zmiany miażdżycowe wykazują cechy przewlekłego stanu zapalnego, takie jak nadmierne naciekanie leukocytów w tętnicach oraz uszkodzenie i utrata funkcji tkanek, do których tętnice doprowadzają krew. Jednak w przeciwieństwie do ostrego zapalenia w odpowiedzi na przykład na infekcję, w którym odpowiedź immunologiczna ustępuje po pokonaniu patogenów, stan zapalny utrzymuje się latami.
Zaobserwowano, że specyficzne receptory na ścianie naczyń tętniczych powodują naciek i migrację komórek zapalnych w czasie rozwoju miażdżycy. Monocyty przyczepiają się poprzez cząsteczki adhezyjne do wyściółki śródbłonka tętnic i są przenoszone do wewnętrznej warstwy ścianki tętnicy.
Następnie, pod wpływem czynników stymulujących monocyty różnicują się w makrofagi, które pobierają utleniony cholesterol i lipoproteiny o niskiej gęstości (LDL), by ostatecznie stać się komórkami piankowatymi. Komórki te tworzą rdzeń rozwijającej się blaszki miażdżycowej wraz z macierzą pozakomórkową, taką jak kolagen, elastyna i proteoglikany.
Miażdżyca to choroba wieloczynnikowa, związana z zaburzeniami metabolicznymi, która daje różne objawy w różnych miejscach organizmu, w zależności od cech osobniczych oraz od czasu trwania choroby.
Rozwijająca się miażdżyca tętnic przez bardzo długi czas może nie dawać żadnych objawów. Pojawiają się one najczęściej w momencie, kiedy tętnice są już zwężone o połowę. Do takich wczesnych objawów, których nie należy lekceważyć należą:
Nieleczona lub źle leczona miażdżyca prędzej czy później doprowadza do poważnych incydentów. Są one określane jako
zawał serca – kiedy dojdzie do zablokowania naczyń wieńcowych, lub
udar mózgu – kiedy zablokowane zostaną naczynia doprowadzające krew do mózgu
Warto znać objawy zawału serca i udaru mózgu, dzięki czemu będziemy mogli szybko i właściwie zareagować. Ponieważ w momencie zawału liczy się dosłownie każda minuta do czasu udzielenia pomocy medycznej.
Tak dużo słyszymy o kontroli masy ciała, ale co to właściwie oznacza? Okazuje się, że większy wpływ na zdrowie sercowo-naczyniowe, a więc także na leczenie miażdżycy ma określony skład ciała niż tylko podwyższona masa ciała. Dlatego, wskaźnik BMI jest dalece nieodpowiednią miarą do oceny związku masy ciała z chorobami układu sercowo-naczyniowego.
To trzewne, wewnątrznarządowe i podskórne magazyny tkanki tłuszczowej mają wyraźny związek ze zdrowiem kardiometabolicznym. Dlatego konieczne jest wykonywanie dokładniejszych badań bioimpedancji takich jak badanie odżywiania komórkowego mBCA.
Niedożywienie jakościowe – na poziomie komórkowym, stało się głównym czynnikiem ryzyka niepełnosprawności i śmierci na całym świecie. W ciągu ostatnich dziesięcioleci wytyczne dietetyczne koncentrowały się na podejściu opartym na kaloriach i makro składnikach odżywczych, przy czym jednym z głównych celów było ograniczenie spożycia tłuszczów.
Nie ma jednak dowodów na to, że zmiana diety na niskotłuszczową znacznie zmniejszyła obciążenie chorobami kardiometabolicznymi. Okazuje się, że koniecznie jest zastosowanie schematu żywieniowego, dopasowanego indywidualnie, nawet bez konieczności kierowania się ilością kalorii.
Badanie PREDIMED wykazało na przykład, że stosowanie diety śródziemnomorskiej bez ograniczeń kalorycznych, uzupełnionej czterema łyżkami stołowymi oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia lub 30 g mieszanych orzechów dziennie przez 4,9 lat u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka, zmniejszyło stan zapalny a częstość występowania poważnych incydentów sercowo-naczyniowych odpowiednio o 31% i 28%.
Efekty te były niezależne od masy ciała i obniżenia poziomu spożycia tłuszczów. Podsumowując, populacyjne wzorce żywieniowe proponowane przez lata przez dietetyków i lekarzy okazały się błędne. Coraz więcej badań wskazuje na konieczność personalizacji zaleceń żywieniowych, czyli dostosowanie ich do unikalnych cech fenotypowych pacjenta. Ponieważ takie podejście pozwala na uzyskanie szybkich efektów, bez kosztownych prób i błędów.
Pomimo tego, dzisiaj proponuje się nowe wzorce populacyjne sprzyjające utrzymaniu zdrowia układu sercowo-naczyniowego, pomimo sprzecznych często wyników badań. Osoby, które nie mają dostępu do nowoczesnych badań umożliwiających personalizację odżywiania, powinny korzystać z tych nowych zaleceń.
Najmocniejsze dowody przemawiają za minimalizowaniem spożycia cukrów i ziaren zbóż oraz unikaniem przemysłowych kwasów tłuszczowych trans. Margaryna dawno przestała już być postrzegana przez dietetyków jako tłuszcz doskonały, o czym specjaliści naszej kliniki wiedzieli już od roku 2006.
Nowe wzorce zalecają, by stosować „pełnowartościową” żywność pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Ale co to oznacza? Przecież każdy człowiek jest inny i to, samo pożywienie, które jednej osobie będzie przynosiło korzyści zdrowotne, dla drugiej może okazać się zgubne.
Dobrze byłoby, aby każdy pacjent mógł pozwolić sobie na wykonanie badań niezbędnych do personalizacji. W sytuacji większości osób z krajów wysoko rozwiniętych konieczne jest wprowadzenie indywidualnie opracowanych zaleceń żywieniowych, które będą uwzględniać indywidualne cechy fenotypowe. Tylko takie postępowanie zapewnia szybki sukces terapeutyczny.
Na podstawie badania Kod Metaboliczny 200 możemy odnaleźć te produkty, które przyczyniają się do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego u konkretnej osoby. Wykrycie szkodliwych produktów jest niezbędne, by wyeliminować je z diety, a tym samym usunąć pokarmowe źródła przewlekłego stanu zapalnego, który zaburza funkcjonowanie różnych narządów.
Kwasy tłuszczowe omega-3, kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA), są niezbędne dla utrzymania prawidłowego funkcjonowania błon komórkowych we wszystkich tkankach. Szczególnie korzystny wpływ ma EPA na stan zapalny, funkcję śródbłonka, fenotyp blaszki miażdżycowej oraz metabolizm lipidów. Może opóźnić początek miażdżycy i zminimalizować następstwa kliniczne związane z pęknięciem blaszki miażdżycowej.
Wykazano, że kwasy EPA i DHA w błonach komórkowych blaszki miażdżycowej wykazują miejscowe działanie przeciwzapalne, poprzez zmniejszenie IL-6, metaloproteinaz i fosfolipazy A2 związanej z lipoproteinami (Lp-PLA2). Wiąże się to ze zwiększoną stabilnością blaszki miażdżycowej i ochroną przed następstwami klinicznymi związanymi z destabilizacją blaszki miażdżycowej, niedrożnością tętniczego przepływu krwi i zawałem tkanki.
Korzystne działanie kwasów EPA i DHA stwierdzono w optymalizacji procesów metabolizmu lipidów w wątrobie. Ponieważ kwasy tłuszczowe omega-3 regulują w dół ekspresję genów zaangażowanych w wątrobową lipogenezę, wysokie spożycie DHA i EPA łagodzi dyslipidemię aterogenną.
Wiele osób stara się odżywiać zdrowo, wiedza o roli kwasów wielonienasyconych kwasów tłuszczowych stała się już powszechna i wszędzie można kupić suplementy zawierające kwasy Omega-3. Dlaczego nie wpłynęło to na zmniejszenie liczby incydentów sercowo-naczyniowych? Zasadnicze pytanie:
Jak u konkretnej osoby spowodować, by te zdrowe kwasy tłuszczowe dotarły do krwioobiegu i za jego pośrednictwem do tkanek?
Brak aktywności fizycznej i niska wydolność krążeniowo-oddechowa są silnymi czynnikami ryzyka kardiometabolicznego. Odpowiednio wysoki poziom aktywności fizycznej w dużej mierze neutralizuje niekorzystne skutki znanych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, w tym zespołu metabolicznego.
Ponadto istnieją klinicznie istotne i wiarygodne dowody na to, że siedzący tryb życia niezależnie od aktywności fizycznej może przyczyniać się do ryzyka sercowo-naczyniowego. Nawet jeśli aktywność rozpoczęto w późnym wieku, utrzymuje ona silny efekt prewencyjny.
Już 150 minut aktywności fizycznej o umiarkowanym natężeniu tygodniowo obniża ryzyko choroby niedokrwiennej serca o 15% i wydłuża średnią długość życia o 4,5 roku. Okazuje się jednak, że wiele osób ma problemy z długotrwałym przestrzeganiem umiarkowanych i intensywnych ćwiczeń.
Tymczasem zaobserwowano, że nawet 15 minut aktywności dziennie przynosi znaczne korzyści zdrowotne i wiąże się z 14% redukcją wszystkich przyczyn śmiertelność i wzrost średniej długości życia o 3,5 roku. To pokazuje, że każdy może coś zrobić dla swojego zdrowia, dostosowując aktywność fizyczną do swojego organizmu.
Siedzący tryb życia jest stał się dla nas codziennością. Siedzimy podczas dojazdów do pracy, w szkole, w miejscu pracy, w domu i w czasie wolnym. Dowody epidemiologiczne sugerują, że dłuższy czas spędzany w pozycji siedzącej wiąże się z większą skłonnością do chorób przewlekłych i śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny w tym z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Badania naukowe zidentyfikowały potencjalne mechanizmy biologiczne leżące u podstaw zagrażającego działania siedzącego trybu życia. Wyszczególnia się zmniejszoną wrażliwość tkanek na insulinę i upośledzone funkcjonowanie śródbłonka, które prowadzą do powikłań sercowo-naczyniowych. Zachęcające jest to, że zagrożenia te można odwrócić, wprowadzając kilka krótkich serii ćwiczeń pomiędzy czasem spędzonym w pozycji siedzącej.
Podczas gdy palenie jest uznanym czynnikiem ryzyka miażdżycy, szkodliwe skutki zdrowotne narażenia na bierny dym są często pomijane. Dowody z badań pokazują, że nawet krótkotrwałe narażenie na bierne palenie gwałtownie zwiększa ryzyko zawału mięśnia sercowego o 30%.
Mechanizmy rozwoju miażdżycy u palaczy wiążą się ze zwiększoną aktywnością płytek krwi, upośledzoną funkcją śródbłonka i zwiększonym stresem oksydacyjnym. Dane epidemiologiczne wskazują na spadek o 17% liczby przyjęć do szpitali z powodu zawału po wprowadzeniu zakazu palenia w miejscach publicznych.
Chroniczna ekspozycja na stresory środowiskowe, takie jak zanieczyszczenie powietrza oraz hałas, nieodpowiednia ilość snu, stres psychospołeczny, w tym samotność i depresja, są coraz częściej uznawane za niezależne czynniki ryzyka miażdżycy. Niekorzystne działanie tych czynników jest są ściśle związane z aktywacją układu współczulnego, przewlekłą regulacją w górę osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) oraz ogólnoustrojowym przewlekłym stanem zapalnym.
Badania epidemiologiczne i toksykologiczne wykazały, że zanieczyszczenie powietrza jest niezależnym czynnikiem ryzyka miażdżycy i chorób serca. Podobnie jak narażenie na dym tytoniowy, cząstki stałe (PM), główny składnik zanieczyszczeń powietrza, wywierają ostry i przewlekły pro zapalny wpływ na układ sercowo-naczyniowy.
Za rozwój chorób układu sercowo naczyniowego odpowiada stres oksydacyjny, aktywacja współczulna, dysfunkcja śródbłonka i wpływ na krzepliwość krwi. Warto zauważyć, że największe ryzyko toksyczności występuje w ramach przewlekłej ekspozycji pacjentów z istniejącymi już wcześniej zaburzeniami: blaszka miażdżycowa, arytmia, problemy z krzepnięciem krwi.
Największe zagrożenie stwarzają drobne cząstki stałe (PM < 2,5 µm średnicy), które są głównym składnikiem nanocząstek w spalinach silników Diesla. Interwencje w zakresie zdrowia publicznego ukierunkowane na zmniejszenie obciążenia powodowanego przez pyły zawieszone w powietrzu zwłaszcza PM2,5, mogą potencjalnie zmniejszyć zachorowalność i śmiertelność z powodu miażdżycy w skali globalnej.
Narażenie na hałas wpływa szkodliwie na zdrowie poprzez podobne mechanizmy, jak narażenie na zanieczyszczenie powietrza. Na przykład ekspozycja na nocny hałas samolotów w sposób zależny od dawki, upośledzała funkcję śródbłonka i powodowała aktywację układu współczulnego w kohorcie zdrowych osób dorosłych wolnych od miażdżycy.
Mechanistyczne badania na myszach wykazały, że zwiększony stres oksydacyjny jest przyczyną wywołanej hałasem dysfunkcji śródbłonka. Przewlekły nieustępujący stan zapalny stanowi zatem biologicznie wiarygodne wyjaśnienie obserwowanego związku między przewlekłym narażeniem na hałas a miażdżycą.
Przewlekle zaburzony rytmy snu, poprzez dysfunkcję tkanki tłuszczowej, jest pośrednim czynnikiem rozwoju miażdżycy. Dowody epidemiologiczne, potwierdzają, że całkowity czas snu wynoszący 6–8 godzin dziennie był związany z najniższym ryzykiem zgonu i poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych w dużej kohorcie 116 632 osób z 21 krajów.
Przewlekłe podwyższenie hormonu stresu, kortyzolu, promuje środowisko prozapalne i promiażdżycowe. Obejmuje to gromadzenie się tłuszczu trzewnego, zwiększony katabolizm białek obwodowych, mięśni oraz oporność na insulinę. Te same czynniki wpływają także na zaburzenia odżywiania.
W ostatnich latach stwierdzono, że prawidłowe funkcjonowanie mikrobiomu odgrywa fundamentalną rolę w zdrowiu układu sercowo-naczyniowego. Jednym z głównych zależności między mikrobiomem jelitowym a miażdżycą jest stan zapalny związany z dysbiozą w obrębie jelit.
Dysbiozę jelitową powiązano ze zwiększoną przepuszczalnością bariery śluzówkowej, która umożliwia przenikanie bakterii i ich produktów do układu krążenia. Wywołuje to ogólnoustrojowy, przewlekły stan zapalny i zapewnia dowód obserwowanego związku miażdżycy i szerokiej gamy innych chorób niezakaźnych z dysbiozą jelit.
Odbudowanie flory jelitowej i zapewnienie jej optymalnych warunków funkcjonowania jest niezbędnym czynnikiem utrzymania zdrowia kardiometabolicznego. Ponieważ istnieje silny związek pomiędzy funkcjonowaniem całego układu pokarmowego a rozwojem chorób układu sercowo-naczyniowego, należy dbać o stałe utrzymywanie homeostazy mikrobiologicznej.
Seria zabiegów Hydrokolonoterapii pozwala odbudować prawidłową florę bakteryjną jelita grubego. Usuwając pasożyty, złogi złych bakterii podczas zabiegu, umożliwiamy „dobrym” bakteriom ponowne zasiedlenie przestrzeni jelita grubego. Oczyszczona i zregenerowana błona śluzowa jelit może na nowo pełnić swoje niezwykle ważne funkcje związane z przyswajaniem minerałów i witamin, a także regulowaniem ciśnienia tętniczego.
Dowody naukowe potwierdzają, że leczenie miażdżycy przy wykorzystaniu metodologii medycyny stylu życia może być bardzo skuteczne. Mnogość czynników związanych z wywołaniem i długotrwałym utrzymywaniem się przewlekłego stanu zapalnego wymaga kompleksowego, wieloczynnikowego postępowania leczniczego.
Wszechstronna, nieinwazyjna diagnostyka to podstawa każdej terapii. Pozwala ocenić zagrożenia i określić najodpowiedniejsze kierunki działań terapeutycznych. W pierwszej kolejności wykonujemy rozszerzone badania laboratoryjne (biochemia i morfologia). Dodatkowo wykonujemy badanie mBCA, które ocenia poziom odżywienia komórkowego, ale także ilość i rozkład tkanki tłuszczowej także wewnątrznarządowej.
Kolejnym niebędącym krokiem diagnostycznym jest wykonanie badania Kod Metaboliczny 200. Jest to laboratoryjne badanie cytotoksyczności składników pożywienia, badające pełne spektrum niepożądanych reakcji na ponad 200 składników pożywienia.
To opóźniona alergia pokarmowa może odpowiadać za większość chorób przewlekłych związanych z rozwojem cywilizacji, takich jak choroby sercowo-naczyniowe. Wykrycie szkodliwych produktów pomoże wyeliminować je z diety, a tym samym usunąć z diety pokarmowe czynniki przewlekłego stanu zapalnego, który zaburza funkcjonowanie organizmu.
Genetyka. Czasami, kiedy podejrzewamy genetyczne czynniki odpowiedzialne za rozwój miażdżycy, nieocenioną pomoc stanowią badania i analizy genetyczne dostępne dzięki współpracy z najlepszymi genetykami na świecie. To badanie pozwala oszczędzić zdrowie, czas i pieniądze pacjenta i wdrożyć najbardziej odpowiednie dla danego genotypu leczenie.
Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że głównym źródłem tych ukrytych i przewlekłych stanów zapalnych mogą być składniki codziennego pożywienia. Niektóre produkty spożywcze, uważane powszechnie za zdrowe i odżywcze, u niektórych osób wywołują niepożądaną reakcję układu immunologicznego. Sprzyja to kumulacji toksycznych kompleksów immunologicznych w organizmie w tym także w naczyniach krwionośnych
Stosowane przez nas testy cytotoksyczności składników pożywienia wykrywają największe spektrum reakcji odpowiedzialnych za przewlekły stan zapalny. Dzięki temu mają najwyższą wartość kliniczną w porównaniu do tak zwanych testów nietolerancji pokarmowych.
Dysponując wiedzą, które pokarmy wywołują reakcję zapalną, możesz zoptymalizować sposób odżywiania. Personalizowana dieta zapewnia taki sposób odżywiania, który pomoże zredukować przewlekły stan zapalny wywołany przez składniki pożywienia. Często niezbędne jest także stosowanie suplementacji doustnej lub dożylnej.
Wspomagamy procesy metaboliczne przy zastosowaniu zabiegów medycyny fizykalnej. Organizm, w którym przewlekle rozwijał się stan zapalny, nie radzi sobie z optymalizacją procesów komórkowego odżywiania, oddychania i detoksykacji, W celu wspomagania tych naturalnych kluczowych procesów, wykorzystujemy szereg zabiegów, które stanowią nieocenioną pomoc i przyspieszają leczenie. Uzyskiwany w ten sposób efekt synergii zapewnia niezwykle wysoką skuteczność.
Regulacja mikrobioty jelitowej – zabiegi hydrokolonoterapii
Wiele osób, w tym także wielu lekarzy błędnie sądzi, że układ pokarmowy ma niewiele wspólnego z chorobami układu krążenia. Wyniki prowadzonych od ponad trzydziestu lat badań jednoznacznie przeczą takiemu poglądowi. Ponieważ to od prawidłowego działania układu pokarmowego zależą wszystkie inne procesy metaboliczne, należy zacząć od wzmocnienia tego układu.
Stosowane w naszej klinice procedury oczyszczania wątroby i dróg żółciowych wspomagają pracę wątroby i całego układu pokarmowego. Prawidłowo działający układ pokarmowy pozwala przyswoić z pożywienia i dostarczyć do krwi niezbędne składniki odżywcze, mikroelementy i witaminy. Seria zabiegów hydrokolonoterapii wspomaga te procesy odbudowując mikroflorę jelitową.
Dowóz tlenu i wspomaganie detoksykacji
Podczas leczenia miażdżycy najważniejsze jest zapewnienie dowozu tlenu do komórek i wspomaganie ewakuacji toksycznych produktów przemiany materii. W tym celu wykorzystujemy serię zabiegów, do których wykorzystywane są dwa unikalne urządzenia, opracowane przez wybitnych niemieckich i amerykańskich naukowców. Uzyskany efekt synergii daje znakomite rezultaty.
Jedno urządzenie wspomaga „pompę limfatyczną”, czyli jest swego rodzaju sercem, dla krążenia limfatycznego, zapewniając jednocześnie swoistą „gimnastykę” delikatnych naczyń włosowatych. Drugie urządzenie dostarcza więcej atomów tlenu, który jest niezbędnym czynnikiem warunkującym przebieg niemal wszystkich procesów metabolicznych zachodzących w komórkach całego organizmu.
Dowóz tlenu, regeneracja tkanek i zmniejszenie stanu zapalnego
W trakcie rozwoju miażdżycy dochodzi do zaburzeń metabolicznych w komórkach naczyń krwionośnych. Upośledzony jest dowóz tlenu i składników odżywczych do tych komórek. Zabieg tlenoterapii hiperbarycznej HBOT pozwala na dostarczanie tlenu nawet do tych upośledzonych komórek, dzięki wykorzystaniu zjawiska rozpuszczania gazów w cieczy.
Odpowiednio dobrana seria zabiegów tlenoterapii hiperbarycznej stymuluje organizm, by zwiększyć wytwarzanie komórek macierzystych STEM CELL, które mają zdolność zastępowania uszkodzonych komórek Dzięki temu możliwa jest regeneracja naczyń krwionośnych. Tlenoterapia hiperbaryczna usprawnia także zwalczanie stanów zapalnych.
Piśmiennictwo:
