Łuszczyca odebrała jej radość życia i doprowadziła do depresji – Historia 16 letniej Oliwii
Historia Oliwii ma swój początek 7 lat temu, kiedy po raz pierwszy na ciele dziewczynki pojawiły się zmiany łuszczycowe. Początkowo obejmowały one niewielkie powierzchnie skóry, łatwo leczyły się poprzez stosowanie maści sterydowych. Jednak w kolejnych latach problem narastał, a maści przestały pomagać. Coraz większe obszary skóry zajęte były chorobą. Zmiany na skórze zaczęły być mocno widoczne dla otoczenia Oliwii, nie było już możliwości ukrywania ich pod ubraniem. Z tego też powodu Oliwia zaczęła mieć problemy w kontaktach z rówieśnikami, pogorszyły się jej wyniki w nauce, coraz częściej czuła się wykluczona ze swojego życia.
Mimo wizyt u wielu lekarzy i zastosowania wielu podejść terapeutycznych choroba wciąż nie ustępowała. Pogarszający się stan zdrowia dziewczynki doprowadził również do rozwoju u Oliwii zaburzeń depresyjnych.
Łuszczyca, najczęstszą chorobą skóry na świecie
Łuszczyca jest jedną z najczęstszych chorób skóry. Szacuje się, że dotkniętych chorobą może być nawet 2-5% ludzi na całym świecie. Jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, którą charakteryzują zmiany skórne w postaci swędzących zgrubień pojawiających się najczęściej na łokciach, dłoniach, kolanach i skórze głowy. W przebiegu choroby dochodzi do nawrotowego i nadmiernego namnażania się komórek skóry oraz ich rogowacenia. Jest to schorzenie niezakaźne i niezłośliwe. Cechuje się przewlekłym przebiegiem z tendencją do okresów remisji i nawrotów.W patogenezie tej choroby główną rolę odgrywają czynniki immunologiczne, przede wszystkim limfocyty T oraz produkowane przez nie cytokiny prozapalne.
U 1 na 3 osoby z łuszczycą, rozwija się dodatkowo łuszczycowe zapalenie stawów. Zmiany w stawach mogą pojawić się nawet 10 lat po wystąpieniu pierwszych objawów łuszczycy.
Czynniki wywołujące chorobę:
Zmiany łuszczycowe mogą pojawić się w dowolnym momencie życia, niezależnie od wieku pacjenta. Wśród najczęściej wymienianych czynników wywołujących objawy choroby należą:
ostre i przewlekłe infekcje grzybicze i bakteryjne
skórne choroby zakaźne takie jak ospa wietrzna, półpasiec
trądzik
zaburzenia lub silne zmiany gospodarki hormonalnej np. ciąża, okres dojrzewania, menopauza
przerwanie ciągłości powłok skórnych połączone z czynnikiem fizycznym np. szczepienia, tatuaże, ukłucia owadów, oparzenia, dermabrazje
stres
niektóre leki np. beta blokery, kortykosteroidy, leki przeciwwirusowe – interferon, preparaty przeciwmalaryczne
zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego
używki: alkohol, papierosy
ekspozycja na czynniki środowiskowe w powietrzu i pożywieniu
Depresja a łuszczyca
Bardzo często w przebiegu łuszczycy obserwuje się również występowanie zaburzeń depresyjnych. Jest to najprawdopodobniej związane z długotrwałym dyskomfortem psychicznym wywołanym uporczywym świądem, brakiem akceptacji otoczenia oraz w wyniku stosowania agresywnego leczenia preparatami obniżającymi odpowiedź immunologiczną organizmu. Bardzo często okresom zaostrzeń łuszczycy towarzyszy również występowanie epizodów depresyjnych. Wśród pacjentów chorujących na łuszczycę występuje również spory procent osób uzależnionych od alkoholu i innych używek.
Kompleksowa terapia łuszczycy
Gdy 6 miesięcy temu Oliwia rozpoczynała leczenie w Centrum Medycznym Vimed była zamkniętą w sobie 16-latką. Podczas konsultacji wstępnej z lekarzem kontakt z pacjentką był utrudniony, dziewczynka była przygnębiona i wycofana. Jednak dzięki zaangażowaniu rodziców terapię udało się rozpocząć. Początkowo u Oliwii została wykonana szeroka diagnostyka uwzględniającą: rozszerzone badania krwi, Test opóźnionych alergii pokarmowych Kod Metaboliczny 200, medyczne badanie składu ciała oraz badanie USG jamy brzusznej. Następnie rodzice wraz z Oliwią udali się na konsultację lekarską i dietetyczną.
Uzdrawiająca moc tlenu i ciśnienia
Po konsultacjach, niezwłocznie rozpoczęto wykonywanie zaleconych zabiegów w komorze hiperbarycznej. W wyniku serii zabiegów, nawet 8 krotnie zwiększa się liczba multipotencjalnych komórek macierzystych. Te nowe, dobrze odżywione i dotlenione komórki, poprzez układ krwionośny docierają do uszkodzonych tkanek skóry, umożliwiając ich regenerację. Organizm sam decyduje ile i w jaki sposób wykorzystać te niezwykłe komórki, które mogą się przekształcić w dowolną komórkę dowolnego narządu.
Zastosowanie terapii hiperbarycznej redukuje stan zapalny i przyspiesza proces gojenia się zmian na skórze, a w przypadku Oliwii, poprawa dotlenienia ośrodkowego układu nerwowego wpłynęła również na poprawę samopoczucia psychicznego. Już po pierwszej serii 20 zabiegów Oliwia zaczęła dostrzegać poprawę stanu skóry, lepiej spała, łatwiej było jej się koncentrować, rzadziej pojawiały się momenty obniżonego nastroju. Organizm Oliwii dzień po dniu zaczynał odzyskiwać pełnię sił
Spersonalizowana dieta eliminacyjno-rotacyjna to podstawa skutecznej terapii
W tym samym czasie co zabiegi HBOT, Oliwia pod okiem doświadczonego dietetyka rozpoczęła wdrażanie diety eliminacyjno-rotacyjnej przygotowanej w oparciu o test opóźnionych alergii pokarmowych (test na nietolerancje pokarmowe). Zadaniem diety było wykluczenie z jadłospisu produktów wywołujących niepożądane reakcje układu immunologicznego. Usprawnienie układu odpornościowego umożliwiło regenerację komórek skóry i wszystkich innych komórek i narządów Oliwii..
Efekty Terapii Fenotypowej przerosły wszelkie oczekiwania
Po 3 miesiącach od wdrożenia Terapii Fenotypowej, wykonaniu 40 zabiegów tlenoterapii hiperbarycznej i konsekwentnym stosowaniu diety eliminacyjno-rotacyjnej, stan skóry Oliwii poprawił się do tego stopnia, że dziewczynka mogła wrócić do noszenia krótkich spodenek i bluzek z krótkim rękawem – zmiany łuszczycowe skóry przestały być problemem. Jednocześnie dziewczynka odzyskała wiarę w siebie i w sens życia. Zmienił się wyraz jej oczu. Na konsultacjach okresowych Oliwia zaczęła brać czynny udział w rozmowach z lekarzem i dietetykiem. Kolejne tygodnie przyniosły dalszą poprawę nastroju pacjentki. Na ustach Oliwii coraz częściej gościł uśmiech a nawet zdarzało się jej żartować z personelem kliniki.
Dziś Oliwia ma za sobą 6 miesięcy terapii, 60 zabiegów w komorze hiperbarycznej i diametralną zmianę w sposobie żywienia. Leczenie, choć niełatwe okazało się bardzo skuteczne, ponieważ obecnie na skórze Oliwii nie są widoczne żadne zmiany łuszczycowe, jej poziom zadowolenia z życia wzrósł, jak sama określiła, o sto procent i teraz uśmiech już nie znika z jej twarzy.
Bibliografia:
„Preventive Medicine Research Institute”. 2009. Retrieved 2009-06-12.
Zalewska-Janowska, H. Błaszczyk, Choroby skóry, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009; ISBN 978-83-200-3760-9
Miękoś-Zydek, A. Ryglewska-Cho, M. Lassota-Falczewska, P. Czyż, Andrzej Kaszuba, Jakość życia pacjentów z łuszczycą. Postępy Dermatologii i Alergologii 2006; nr 6 (XXIII), s. 273–277.
L. Araujo, M.G. Burgos, I.S. Moura. Nutritional influences in psoriasis/Influências nutricionais na psoríase. „An Bras Dermatol”. 2009; 84 (1). s. 90–92.
Wolters Diet and psoriasis: experimental clinical and evidence. Br J Dermatol. 2005;153:706-14
Ghazizadeh, H. Shimizu, M. Tosa, M. Ghazizadeh. Pathogenic Mechanisms Shared between Psoriasis and Cardiovascular Disease. „International Journal of Medical Sciences”. 2010; 7, s. 284–289.
J Mease, D.D Gladman, K.A Papp, et al. Prevalence of rheumatologist-diagnosed psoriatic arthritis in patients with psoriasis in European/North American dermatology clinics. J Am Acad Dermatol. 2013; 69:729-735.
D Gladman. Psoriatic arthritis from Wright’s era until today. J Rheumatol. 2009; 36(Suppl.83):4-8.
Grobe, JP. Allam, G. Haidl. Skin diseases and fertility/hormone disorders, Hautarzt. 2018 Nov 5. doi: 10.1007, s. 00105-018-4302-7
