Marcel to energiczny, wesoły i ruchliwy jedenastolatek. Na pierwszy rzut oka rezolutny, zdrowy i prawidłowo rozwijający się chłopczyk. Pozory potrafią jednak mylić. Marcel trafił do Innowacyjnego Centrum Medycznego VIMED z powodu poważnych problemów z nauką. Kilka miesięcy przed wizytą Marcela w naszej klinice lekarze zdiagnozowali u chłopca zespół zaburzeń koncentracji uwagi (ADD) i od tego czasu rodzice Marcela Pani Hanna i Pan Wiesław szukali miejsca, które pomoże ich synowi, bez stosowania niepotrzebnie farmakoterapii, uporać się z tym problemem.
Zespół zaburzeń koncentracji uwagi ADD – (Attention Deficit Disorder) to zaburzenie, które dotyka coraz większej ilości dzieci i wraz z ADHD są jednymi z najczęstszych schorzeń wieku rozwojowego. ADD jest trudny w zdiagnozowaniu, ponieważ w przeciwieństwie do ADHD przeważnie zaburzeniom tym, nie towarzyszy nadpobudliwość ruchowa, a dzieci dotknięte tą chorobą są postrzegane po prostu jako leniwe lub “bujające w obłokach”. Pacjenci chorujący na ADD mają trudności w czytaniu ze zrozumieniem i w słuchaniu tego co się do nich mówi. W większości są to dzieci prawidłowo rozwijające się umysłowo, u których trudności w dłuższym koncentrowaniu uwagi powodują brak sukcesów w nauce. Najczęściej występujące objawy ADD to: trudności w koncentrowaniu się na szczegółach prowadzące do popełniania nieuważnych błędów, niemożność skoncentrowania uwagi przez dłuższy czas na jednym zadaniu, wrażenie niesłuchania przekazywanych komunikatów werbalnych, niekończenie powierzonych zadań lub ich niedokładne wykonywanie, trudności w planowaniu zajęć i organizacji pracy, niechęć do wykonywania zadań wymagających dłuższego wysiłku intelektualnego, częste gubienie przedmiotów, szybkie ulegnie rozproszeniu nawet pod wpływem niewielkich bodźców, zapominanie o codziennych obowiązkach. Większość dzieci z ADD łatwo też wpada w konflikty z rówieśnikami.
W zespole zaburzeń koncentracji uwagi istotne jest również to, że niepodjęcie leczenia tego schorzenia w okresie dziecięcym powoduje, że objawy utrzymują się w wieku dorosłym i mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie pacjenta przez całe jego życie.
Podstawą leczenia zespołu zaburzeń koncentracji uwagi jest psychoterapia poznawczo-behawioralna. Specjaliści Centrum Medycznego Vimed na podstawie swoich wieloletnich doświadczeń w pracy z pacjentami z ADD i ADHD wiedzą jednak doskonale, że tylko odpowiednie wsparcie terapią żywieniową i zabiegami regeneracyjnymi może zagwarantować skuteczność prowadzonych u pacjentów psychoterapii. Żywność o wysokim stopniu przetworzenia, spożywanie pokarmów źle tolerowanych przez organizm dziecka oraz zawierających duże ilości substancji niepożądanych przyczyniają się do występowania u dzieci zaburzeń w pracy ośrodkowego układu nerwowego. Bez eliminacji tych czynników leczenie nie będzie skuteczne.
W czasie spotkania na Konsultacji Pierwszy Krok ze specjalistą Terapii Fenotypowej, zaplanowano dla Marcela dostosowany do jego potrzeb plan terapii, który obejmował badania diagnostyczne potrzebne do oceny stanu zdrowia chłopca, specjalistyczną opiekę lekarską i dietetyczną oraz zabiegi w komorze hiperbarycznej.
Pakiet zaleconych badań obejmował rozszerzone badania krwi, test opóźnionych alergii pokarmowych (nietolerancji pokarmowych) dedykowany dzieciom – Profil Metaboliczny 145, medyczne badanie składu ciała oraz badanie USG jamy brzusznej. Wykonane u Marcela rozszerzone badania krwi nie wykazały nic niepokojącego z wyjątkiem obniżonego stężenia witaminy D3 w surowicy chłopca. Lekarz natychmiast zalecił odpowiednią suplementację aby jak najszybciej uzupełnić niedobór witaminy u chłopca. Test opóźnionych alergii pokarmowych wykazał natomiast reakcje na wiele produktów żywnościowych. Z tego powodu od początku terapii rodzice chłopca, z pomocą doświadczonego dietetyka, zastosowali u Marcela dietę eliminacyjno-rotacyjną.
Zgodnie z zaleceniem lekarskim w tym samym czasie wdrożone zostały również zabiegi tlenoterapii hiperbarycznej. Terapia hiperbaryczna może stymulować uszkodzone tkanki mózgu, dzięki czemu jest w stanie znacznie usprawnić funkcje poznawcze. Ta możliwość stymulacji uszkodzonych tkanek mózgu, w wyniku działania tlenu pod zwiększonym ciśnieniem sprawia, że tlenoterapia hiperbaryczna staje się szansą dla osób cierpiących na autyzm, zespół Aspergera ADD czy ADHD. Żaden inny zabieg nie jest w stanie w tak znaczącym stopniu pobudzać pracy układu nerwowego jak HBOT, podczas którego tlen:
dociera do niedotlenionych obszarów mózgu,
ożywia i pobudza do życia uśpione od dawana komórki,
przywraca prawidłowe funkcjonowanie komórek.
Pierwsze efekty poprawy w zachowaniu Marcela rodzice zauważyli po upływie 3 miesięcy od rozpoczęcia Terapii Fenotypowej. Stopnie chłopca systematycznie się poprawiały, odrabianie pracy domowej zaczęło zajmować znacznie mniej czasu, a sam Marcel zaczął chętniej chodzić do szkoły, poniewaz nauczyciele zaczęli chwalić go za wyniki w nauce. Przed Marcelem i jego rodzicami jeszcze długa droga do pełnego wyzdrowienia, ale dzięki zaufaniu, którym obdarzyli klinikę Vimed, Marcel ma szansę na w pełni szczęśliwe dzieciństwo i pełną sukcesów przyszłość.
Jensen P. S. A 14-month randomized clinical trial of treatment strategies for attention-deficit/hyperactivity disorder. Archives of General Psychiatry, 1999; 56(12), 1073-1086.
Stephen V. Faraone, J. Biederman. Age-Dependent Decline of Symptoms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder: Impact of Remission Definition and Symptom Type, American Journal of Psychiatry, January 2000
American Academy of Pediatrics, Committee on Quality Improvement and Subcommittee on Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Clinical practice guideline: diagnosis and evaluation of the child with attention-deficit/hyperactivity disorder. Pediatrics. 2000;105(5):1158 –1170
Charach A, Dashti B, Carson P, et al. Attention Deficit Hyperactivity Disorder: Effectiveness of Treatment in At-risk Preschoolers; Long-term Effectiveness in All Ages; and Variability in Prevalence, Diagnosis, and Treatment. Rockville, MD: Agency for Healthcare Research and Quality; 2011
Egger H, Kondo D, Angold A. The epidemiology and diagnostic issues in preschool attention-deficit/hyperactivity disorder. Infant Young Child. 2006;19(2):109 –122
Young J. Common comorbidities seen in adolescents with attention-deficit/hyperactivity disorder. Adolesc Med State Art Rev. 2008;19(2): 216–228
