Łuszczyca – przyczyna w jelitach, problem na skórze

Szukanie przyczyn łuszczycy na skórze można porównać do spoglądania na wierzchołek góry lodowej, ponieważ zlikwidowanie widocznego na powierzchni fragmentu, nigdy nie usunie całej góry. Dlaczego tak jest? Góra będzie istniała tak długo jak jej korpus ukryty pod powierzchnią wody. Podobnie jest w przypadku problemów dermatologicznych. Widoczne na powierzchni skóry zmiany są spowodowane stanem zapalnym wewnątrz organizmu. Wszelkie terapie działające objawowo przynoszą pacjentowi tylko chwilową ulgę, gdyż wcześniej czy później problem powróci. Dlatego jedynym skutecznym rozwiązaniem jest leczenie przyczyny łuszczycy.

Obecnie uważa się, że łuszczyca należy do kręgu schorzeń autoimmunologicznych, natomiast nowoczesna medycyna żywieniowa, za przyczynę tego typu schorzeń uważa tzw. zespół przeciekającego jelita (leaky gut syndrome) i związany z nim przewlekły stan zapalny. Założeniem medycyny żywieniowej w tej kwestii jest to, że możemy zwalczać ten stan odpowiednią dietą.

Przyczyną łuszczycy jest przewlekły stan zapalny

Według doktora Alana Dattnera, znanego nowojorskiego dermatologa, większość schorzeń skóry jest spowodowanych stanem zapalnym wewnątrz organizmu. Na podstawie swoich badań twierdzi on, że czynnikami wywołującymi pobudzenie układu odpornościowego są bakterie, wirusy, cząsteczki pokarmowe, zmodyfikowane lub zdegenerowane molekuły, leki i toksyny. Czynniki te przedostają się do wnętrza ustroju poprzez rozluźnioną barierę jelita cienkiego. W wyniku tego „przecieku”, podrażniony układ odpornościowy zaczyna wysyłać błędne sygnały skierowane przeciwko komórkom własnego organizmu.

Leczenie musi się uderzać w przyczynę łuszczycy

Właściwe leczenie dietetyczne chorób skóry ma na celu przede wszystkim  złagodzenie reakcji alergiczno-immunologicznej.  Obejmuje stabilizację komórek tucznych błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz zahamowanie produkcji cytokin prozapalnych. Skutkuje to widocznym złagodzeniem objawów.

Jest to możliwe dzięki wprowadzeniu diety eliminacyjno- rotacyjnej. Postępowanie to powinno być poprzedzone wykonaniem testów diagnostycznych, w celu identyfikacji produktów wywołujących nietolerancję pokarmową. Najbardziej miarodajne i zarazem kompleksowe są tak zwane testy cytotoksyczne, polegające na badaniu reakcji układu białokrwinkowego na kontakt z danym alergenem.

Wdrożenie diety eliminacyjnej polega na tym, że wyłączony z jadłospisu uczulający pokarm  zastępuje się  innym składnikiem odżywczym, równoważnym pod względem jakościowym i ilościowym, aby zabezpieczyć pacjenta przed powstaniem niedoborów pokarmowych.

Istnieje duże ryzyko zaburzeń stanu odżywienia w czasie stosowania diety eliminacyjnej, dlatego jadłospis powinien dostarczać zwiększone ilości składników odżywczych, aby wspomóc proces regeneracji i przyspieszyć powrót do zdrowia. Właściwa dieta powinna też doprowadzić do przywrócenia równowagi-kwasowo zasadowej w organizmie, a także przeciwdziałać przerostowi drożdżaków z rodziny Candida Albicans.