Poznaj Historię Olgi Gromek - czyli sukces po 10 latach bezskutecznej walki z otyłością - leczenie obrzęku lipidowego

Gdy Pani Olga, pisarka i blogerka trafiła pod skrzydła Centrum Medycznego VIMED, była osobą, która bardzo sceptycznie odnosiła się do nowych sposobów odchudzania, mając za sobą 10 lat bezskutecznej walki z otyłością. Straciła już nadzieję, że istnieje dobra metoda, która nie tylko pozwoli na obniżenie jej wagi ale również pozwoli utrzymać efekt odchudzania. Praktycznie straciła nadzieję na odzyskanie zgrabnej sylwetki, jaką miała jeszcze w wieku 30 lat.

Olga uważała się za specjalistkę posiadającą 10 lat doświadczenia w odchudzaniu

Pani Olga przez ostatnich 10 lat próbowała wielu “diet cud”, suplementów odchudzających, preparatów poprawiających metabolizm i innych sposobów, które rzekomo miały doprowadzić do zmniejszenia masy ciała. Większość z tych sposobów, na odchudzanie okazywała się całkowicie nieskuteczna lub powodowała krótkotrwały efekt, okupiony dużymi wyrzeczeniami, zawsze kończący się niestety efektem jojo.

W konsekwencji tych wszystkich prób, kondycja zdrowotna Pani Olgi zaczęła się pogarszać. Pojawiła się niedokrwistość, osłabienie fizyczne, przewlekłe zmęczenie, problemy z koncentracją uwagi i stany obniżonego nastroju, czyli stany depresyjne. Pani Olga, zmagała się również z problemem trądziku, który dodatkowo potęgował pogarszający się stan psychiczny pacjentki.

Ponadto sytuację utrudniał fakt, że u pani Olgi w wyniku utrzymującej się przez wiele lat znacznej otyłości wykształciła się lipodemia (obrzęk lipidowy) obniżająca efektywność procesów spalania tkanki tłuszczowej a wielokrotne stosowanie drakońskich diet powodujących szybkie spadki i wzrosty wagi doprowadziły do znacznego zwiotczenia skóry.

Pani Olga całkowicie zmieniła swoje życie, zmieniła sposób ubierania się, by zamaskować otyłość i zbyt grube uda. O swobodnym pobycie na plaży, czy na basenie oczywiście nie było już mowy.

Lipodemia – obrzęk tłuszczowy – fakty i mity

Nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej w obrębie ud i bioder to problem, z którym Pani Olga i wiele kobiet zmaga się przez wiele lat zanim zostanie on prawidłowo zdiagnozowany. Lipodemia, powszechnie nazywana obrzękiem lipidowym, lub obrzękiem tłuszczowym, to schorzenie bardzo słabo znane wśród lekarzy, ale również wśród dietetyków. Jako lipodemię, czy lipoedemę określa się sylwetkę gruszki, w której dodatkowo, w fazie pełnego rozwoju choroby, rozmiar dolnej części ciała jest o dwa numery większy niż rozmiar górnej części ciała. Najczęściej schorzenie to jest traktowane jako problem czysto estetyczny i bagatelizowane przez specjalistów. Nawet jeżeli lekarze wiedzą, jakie są konsekwencje tej choroby, to nie wiedzą, że można ją skutecznie leczyć.

Większość kobiet, które pomimo wielu wyrzeczeń dietetycznych i ciężkich treningów, czy joggingu, nie mogą pozbyć się tych depozytów tkanki tłuszczowej, poddaje się i akceptuje je z powodu uczucia bezsilności. Gdy dochodzi do pełnego rozwoju tej choroby, podskórna tkanka tłuszczowa ulega degeneracji i zmiany są już nieodwracalne.. Dla wielu kobiet, jest to źródło frustracji i obniżonej samooceny.

Czym właściwie jest lipodemia?

Pod nazwą lipodemii, rozumiany jest obustronny obrzęk nóg, ramion lub innych części ciała, któremu towarzyszy nagromadzenie tkanki tłuszczowej oraz płynu w przestrzeni międzykomórkowej. Z reguły obrzęk obejmuje dolną część ciała: od górnej części miednicy aż po kostki nóg. W zaawansowanych stadiach lipodemii wokół kostek tworzy się pewnego rodzaju kołnierz z tłuszczu, będący zapowiedzią jego dalszego gromadzenia. Charakterystyczne dla lipodemii jest to, że górna połowa ciała jest znacznie szczuplejsza, biodra i nogi natomiast sprawiają wrażenie jakby nie należały do tej samej osoby, lecz do kogoś o co najmniej dwa rozmiary większego.

Lipodemia jest niezwykle częstym schorzeniem, dotykającym przede wszystkim kobiet. Szacuje się, że w Europie na lipodemię cierpi w mniejszym bądź większym stopniu co najmniej 10% kobiet. Przynajmniej w połowie przypadków obrzęk lipidowy dziedziczony jest w żeńskiej linii. Jedną z przyczyn występowania obrzęku lipidowego są zaburzenia gospodarki hormonalnej. U mężczyzn schorzenie to praktycznie nie występuje, jednak wyjątki się zdarzają między innymi jako wynik toksycznego uszkodzenia wątroby lub braku testosteronu.

Decydujące znaczenia dla powstania lipodemii mają zmiany zachodzące w naczyniach włosowatych. Przepuszczają one wodę, zatrzymują jednak białka. W miarę upływu czasu, w wyniku rozwijającego się podstępnie przewlekłego stanu zapalnego, naczynia kapilarne stają się łamliwe i nieszczelne. Zmniejsza to odporność na urazy i przyczynia się do częstego powstawania krwiaków, na które skarżą się pacjentki dotknięte chorobą.

Obrzęk lipidowy (lipoedema) to nie tylko problem estetyczny!

Lekceważony i nieleczony obrzęk lipidowy prowadzi do wtórnej przewlekłej blokady limfy. Płaty tłuszczu i komórki tłuszczowe osadzają się w tkance łącznej, gdzie są otaczane przez bardzo małe naczynia limfatyczne i krwionośne. W wyniku wzrostu ilości komórek tłuszczowych stopniowo dochodzi do zablokowania najdrobniejszych naczyń limfatycznych. Dodatkowo, estrogeny (żeńskie hormony płciowe), powodując zwiększone zatrzymywanie płynu w tkance łącznej, prowadzą do zmniejszenia elastyczności tej tkanki. Konsekwencją tych procesów jest przewlekła niedrożność układu limfatycznego w dotkniętych obrzękiem lipidowym partiach ciała i zatrzymywanie płynu w mało sprężystej tkance łącznej, co wyjaśnia towarzyszący temu schorzeniu ból.

Etapy rozwoju lipodemii – obrzęku lipidowego

Stadium I liopdemii

W pierwszym stadium choroby zauważalne są przede wszystkim nieco grubsze nogi, zwłaszcza uda, które wraz z wiekiem coraz bardziej „nie pasują” do całej sylwetki. Na tym etapie u większości kobiet nie ma jeszcze mowy o istotnej nadwadze. Skóra jest gładka, a efekt „materaca lub skórki pomarańczowej” daje się zauważyć tylko przy uszczypnięciu. W tym stadium choroby bóle nie występują, jednak pacjentki skarżą się na uczucie napięcia w nogach, zwłaszcza kiedy dłużej siedzą lub stoją. Wieczorami widać na podudziach odciski po skarpetach.

Stadium II lipodemii

Przejście ze stadium I do II jest płynne. Decyduje o nim często przyrost wagi. Pofałdowanie skóry, widoczne w I stadium tylko po uszczypnięciu, daje się zauważyć także w stanie spoczynku. Szczególnie dobrze można się temu przyjrzeć u osoby stojącej. Przesuwając rękę po zaatakowanej chorobą skórze, można o wiele wyraźniej wyczuć grudki tłuszczu, które w tym stadium osiągnęły już rozmiar orzecha włoskiego. Dolegliwości związane z zastojem limfy i bóle przybierają na sile.

Stadium III lipodemii

W ostatnim stadium lipodemii skóra staje się jeszcze bardziej zgrubiała i twarda w dotyku, wydaje się być również niezwykle chłodna. Grudki i fałdki są już wyraźnie widoczne na zewnątrz. Dodatkowo tworzą się wyraźne fałdy tłuszczu głównie po zewnętrznej stronie ud, na kolanach lub jako tzw. bryczesy. Obrzęki te mogą znacznie utrudnić chodzenie, zwłaszcza przy stanach zapalnych fałdów skóry. Łatwo ponadto zauważyć, że stopy i dłonie są wolne od gromadzenia się tłuszczu, obrzęk urywa się nagle w nadgarstku i kostce. Lekarze określają to mianem „kołnierza tłuszczowego”. Wyraźna jest również bolesna wrażliwość na dotyk i napięcie, co sprawia, że pogarsza się jakość życia chorego.

Stadium 0 lipodemii

Należy jednak zwrócić uwagę na fakt pomijany dotychczas w literaturze. Obrzęk lipidowy – lipodemię, można rozpoznać zanim wystąpią wyżej opisane objawy lipoedemy, czyli przed wystąpieniem stadium I. Rozpoczęcie terapii na tym etapie daje najlepsze efekty i wymaga znacznie mniej zabiegów. My nazywamy to stadium 0, rozpoznawanym najczęściej u nastolatek w wieku 13 – 19 lat, kiedy jeszcze nie widać żadnych opisanych wyżej symptomów obrzęku lipidowego. Nasi specjaliści posiadają wiedzę i doświadczenie w rozpoznawaniu obrzęku lipidowego (obrzęku tłuszczowego) w każdym stadium rozwoju choroby.

Droga do szczęścia – Kompleksowa terapia warunkiem skutecznego odchudzania.

Profesjonalna klinika odchudzania

Wieloletnia nieskuteczna walka pani Olgi z otyłością skłoniła ją do poszukiwań specjalistów z dziedziny odchudzania, którzy zajmą się jej przypadkiem kompleksowo i w ten sposób trafiła do Centrum Medycznego Vimed. Lekarz podczas spotkania z pacjentką przeanalizował historię choroby i zaproponował kompleksową Terapię Fenotypową, której celem było zmniejszenie masy ciała oraz obrzęku lipidowego, usprawnienie procesów detoksykacji i oddychania komórkowego, poprawa poziomu odżywienia organizmu oraz długoterminowa terapia podtrzymująca efekty redukcji masy ciała.

Terapia Fenotypowa i Terapia Ketogeniczna

W celu uzyskania bezpiecznej ale jednocześnie efektywnej i szybkiej redukcji masy ciała u Pani Olgi została wdrożona również Terapia Ketogeniczna. Terapia Ketogeniczna w naszej klinice, czyli celowe wywołanie stanu ketozy, trwa tylko kilka dni i dlatego jest to całkowicie bezpieczne odchudzanie, bez suplementów, leków, morderczych ćwiczeń, bez uczucia głodu i problemów charakterystycznych dla balonów żołądkowych, czy operacji bariatrycznych. Terapia Ketogeniczna to pewna, szybka i bezpieczna metoda redukcji nadmiernej masy ciała, za pomocą krótkotrwałego żywienia dożołądkowego, przeprowadzana pod opieką lekarza i dietetyka klinicznego. Pozwala na uruchomienie krótkotrwałego procesu ketozy – czyli pozyskiwania energii w wyniku spalania tkanki tłuszczowej.

Nowoczesna medycyna w leczeniu otyłości i uporczywej nadwagi

Metoda polega na wprowadzaniu substytutów posiłku – specjalnie przygotowanej diety – mieszanki odżywczej o wysokiej zawartości białka – prosto do żołądka za pomocą specjalnej pompy i najnowszej generacji sondy nosowo-żołądkowej. Podczas 7 do 10 dni Terapii Ketogenicznej następuje aktywny proces spalania najtrudniejszych do usunięcia depozytów tkanki tłuszczowej (bez utraty tkanki mięśniowej), który powoduje zmianę sylwetki szczególnie w okolicach brzucha, bioder i ud. Spalany jest także niezwykle niebezpieczny tak zwany tłuszcz trzewny, zlokalizowany wokół narządów wewnętrznych. Jednocześnie do mózgu wysyłany jest sygnał zmniejszający uczucie głodu.

Nasza klinika posiada bardzo duże doświadczenie w leczeniu obrzęku lipidowego. Nasze sukcesy zawdzięczamy wdrożeniu zintegrowanej, kompleksowej terapii, która wykorzystuje efekt synergii szeregu działań. Ponieważ przyczyną obrzęku jest przewlekły stan zapalny, podstawą leczenia lipodemii jest wyeliminowanie stanu zapalnego rozwijającego się w obrębie tkanki łącznej. Poprzez poprawienie ukrwienia i dotlenienia komórek naczyń krwionośnych, doprowadzamy do rewitalizacji tkanek.

Stosowane przez nas zabiegi umożliwiają udrożnienie układu limfatycznego, który odgrywa kluczową rolę w odprowadzeniu toksycznych substancji, jakie uwalniają się podczas stymulacji tkanki tłuszczowej. Dzięki temu procesy lipolizy, czyli enzymatycznego rozkładu tkanki tłuszczowej sprzyjają redukcji depozytów tkanki tłuszczowej w obszarach poddanych stymulacji.

Od czego zaczęliśmy?

Leczenie rozpoczęto od wykonania u Pacjentki szeregu badań diagnostycznych, w tym badań krwi, badania USG, medycznego badania składu ciała oraz konsultacji lekarskiej i dietetycznej. Podczas konsultacji lekarskiej, lekarz zakwalifikował panią Olgę do wykonania zabiegów medycyny fizykalnej: VacuIono, Hydrokolonoterapii, Cell Body Liftingu oraz do Terapii Ketogenicznej.

Zabiegi usprawniające detoksykację narządów wewnętrznych i układ limfatyczny

Celem wdrożenia u pani Olgi zabiegu VacuIono było poprawienie dopływu wzbogaconej w tlen krwi do tkanki podskórnej i wzmocnienie naczyń włosowatych oraz udrożnienie układu limfatycznego i odblokowanie drobnych naczyń limfatycznych. Zabiegi przyspieszyły usuwanie toksyn i ubocznych produktów przemiany materii z komórek tkanki tłuszczowej. Naprzemiennie z zabiegami VacuIono pacjentka była poddawana również zabiegom Body Liftingu wykonywanym na okolice ud, bioder, pośladków i łydek.

Zabiegi usprawniające detoksykację i układ limfatyczny w skórze i tkance podskórnej

Zabieg Body liftingu to połączenie bipolarnych fal radiowych z masażem podciśnieniowym, podwyższoną temperaturą i podczerwienią. Połączenie tych sił stymuluje lipolizę komórek tłuszczowych, usprawnia działanie układu limfatycznego, zagęszcza i uelastycznia skórę, regeneruje podskórne włókna kolagenowe oraz zmniejsza obwody ciała w wyniku przyspieszonego spalania tkanki tłuszczowej.

Oba zabiegi zastosowane jednocześnie wspomagały u Pacjentki usuwanie zalegających w tkankach płynów i toksyn oraz stymulowały pracę drobnych naczyń krwionośnych.

Pierwsze koty za płoty i co dalej? Odchudzanie to proces

Po pierwszej 10-dniowej Terapii Ketogenicznej i serii zabiegów VacuIono i Bodyliftingu pani Olga schudła 7kg i zmniejszyla obwód pasa o 6cm. Po kolejnych 3 tygodniach, ponownie wprowadziliśmy pacjentkę w stan ketozy. Pacjentka przeszła kolejny cykl Terapii Ketogenicznej, wykonano również drugą serię zabiegów. Następnie kontynuowana była terapia żywieniowa uwzględniająca dietę redukcyjną oraz przeciwzapalną jak również w dalszym ciągu pani Olga wykonywała zabiegi medycyny fizykalnej aby uniknąć problemu zwiotczenia tkanki skórnej.

Medical City Detox, czyli wspomaganie naturalnych procesów detoksykacji

Niezwłocznie po rozpoczęciu terapii zastosowany został u Pacjentki Medical City Detox. Celem wdrożenia procedur detoksykacyjnych było wspomaganie organizmu w oczyszczaniu się z toksyn uwalnianych z tkanki tłuszczowej.

Po dwóch miesiącach od rozpoczęcia kompleksowej terapii w Centrum Medycznym Vimed Pani Olga zredukowała swoją masę ciała o ponad 20 kg, zmniejszyła obwód pasa o 10,5cm oraz obwód bioder o 8cm. Ponadto, co chyba najważniejsze, zaczęła się inaczej ubierać i inaczej czuć. Pani Olga uwierzyła w siebie i znowu zaczęła się czuć jak piękna młoda kobieta. Pomimo, że utrata masy ciała była bardzo duża, terapia odchudzająca nie wywołała żadnych negatywnych skutków ubocznych, z uwagi na kompleksowe oddziaływanie na wiele mechanizmów.

Uważa się, że redukcja masy ciąła w tempie szybszym niż 1kg na tydzień jest niebezpieczna dla zdrowia. My w pełni zgadzamy się z tym poglądem, który dotyczy odchudzania przy zastosowaniu diety redukcyjnej w połączeniu z intensywną aktywnością fizyczną.

Nasze doświadczenia potwierdziły, że odpowiednio prowadzona Terapia Fenotypowa lub Terapia Metaboliczna pozwala na szybsze redukowanie masy ciała, bez jakichkolwiek niepożądanych efektów ubocznych.

Najważniejsze w procesie odchudzania jest wspomaganie procesów usuwania toksycznych produktów spalania tkanki tłuszczowej oraz usprawnianie wszystkich funkcji organizmu, związanych z oddychaniem, odżywianiem, detoksykacją i obroną. Wspomaganie układu limfatycznego i regeneracja włosowatych naczyń krwionośnych mają tutaj kluczowe znaczenie.

To jeszcze nie koniec…

Pani Olga, stosując się bardzo do wszystkich naszych zaleceń osiągnęła efekty, jakich nie udało jej się uzyskać nigdy wcześniej. Jednak to jeszcze nie koniec. Dziesięć lat ciągłej walki z nadwagą i otyłością wywołało spustoszenie w organizmie Pani Olgi, przed nią jeszcze długa droga do odzyskania pełni zdrowia, osiągnięcia wymarzonej wagi i zgrabnej sylwetki, po wieloletnich próbach odchudzania. Pacjentka musi wciąż pozostawać pod scisłą opieka dietetyka i lekarza, przez okres dwóch, trzech najbliższych lat.

Należy pamiętać, że równie ważnym, etapem terapii odchudzającej jest etap stabilizacji i utrzymania prawidłowej masy ciała. Wielu pacjentów popełnia błąd, jakim jest zaprzestanie kontrolnych konsultacji dietetycznych, co bardzo często prowadzi do pojawienia się efektu jojo. Pani Olga mając duże doświadczenie w stosowaniu różnych metod odchudzających wie, że efekt jo-jo pojawia się zawsze i planuje regularne spotkania z naszym dietetykiem na najbliższe kilkanaście miesięcy. Nasze doświadczenie wskazuje, że dostosowanie się do naszych zaleceń daje jej gwarancję utrzymania znakomitych efektów leczniczej terapii odchudzającej, jaką jest Terapia Fenotypowa.

Bibliografia:

Załęska Żyłka I.: Cellulit jako problem medyczny. Probl Hig Epidemiol. 2008, 89 (4), 487–491.
Rossi R, Andre Vergnanini L. Cellulite. Dermatol Estet 2001, 6 : 259-267 10. Avram MM. Cellulite. A review of its physiology and treatment. J Cosmet Laser Ther 2004, 6 (4): 181-185.
Quatresooz P, Xhaufl aire-Uhoda E, Piérard-Franchimont C et al. Cellulite histopathology and related mechanobiology. Int J Cosmet Sci 2006, 28(3): 207-210.
Pugliese PT. The pathogenesis of cellulite: a new concept. J Cosmet Dermatol 2007, 6 (2): 140-142.
Cooke P.S., Naaz A., Role of Estrogens in Adipocyte Development and Function, Exp Biol Med 2004, 229 (11), 1127–1135.
Hocking S., Samocha-Bonet D., Milner K.L., Greenfi eld J.R., Chisholm D.J., Adiposity and Insulin Resistance in Humans: Th e Role of the Diff erent Tissue and Cellular Lipid Depots, Endocr Rev 2013.
Siemińska L., Tkanka tłuszczowa. Patofizjologia, rozmieszczenie, różnice płciowe oraz znaczenie w procesach zapalnych i nowotworowych, Endokrynol Pol 2007, 58 (4), 330– 342.
Pacholczyk M. i wsp. – Zespół metaboliczny. Część I: Definicje i kryteria rozpoznawania zespołu metabolicznego. Epidemiologia oraz związek z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy typu 2. Postepy Hig Med Dosw (online), 2008; tom 62: 530-542.
https://www.mp.pl/pacjent/dieta/diety/diety_w_chorobach/72134,dieta-w-zespole-metabolicznym
Reaven GM. Pathophysiology of insulin resistance in human disease. Physiol Rev. 1995;75:473–486.